Κοινωφελές Ιδρυμα Αφών Δεληγεώργη -Η μεγάλη προσφορά του Ιδρύματος & της οικογένειας στη Μαγνησία

Ιστορία ενός και πλέον αιώνα, από το Στέργιο Ντόντο στο Νικόλα ΔεληγεώργηΣημαντική προσφορά, σε πολλούς τομείς, πλέον του ενός αιώνα στο Βόλο, το Βελεστίνο και ολόκληρη τη Μαγνησία καταγράφεται στο ιστορικό της οικογένειας Δεληγέωργη - Ντόντου. Μοιάζει με κληρονομικό χάρισμα, που πέρασε από τη μία στις επόμενες γενιές, η συμβολή της οικογένειας στη βελτίωση των συνθηκών λειτουργίας της τοπικής κοινωνίας, η προσφορά της στον πολιτισμό, στον αθλητισμό και στην επιστήμη, αλλά και το κοινωνικό πρόσωπο της απέναντι σε ανθρώπους που έχουν ανάγκη.

Παρουσίαση: ΒΑΣΩ ΣΑΜΑΚΟΒΛΗ

Από τον παππού του Στέργιο Ντόντο, ο οποίος διετέλεσε δήμαρχος Φερών και Βοιβιήδος και τον πατέρα του, γιατρό, Βασίλειο Δεληγεώργη, ο οποίος έχαιρε ιδιαίτερης εκτίμησης για την ανθρωπιά του και τις υπηρεσίες που παρείχε αφιλοκερδώς σε φτωχούς και αδύναμους, μέχρι τον αδερφό του συμβολαιογράφο Στέργιο - Γιούλα Δεληγεώργη, με ακέραιο ήθος και σημαντική προσφορά, ο Νικόλας Δεληγεώργης έχει να θυμάται και να καμαρώνει για πολλά.

Αποδείχθηκε άξιος συνεχιστής της προσφοράς της οικογένειάς του, αναλαμβάνοντας τα ηνία του Κοινωφελούς Ιδρύματος «Αφών Δεληγεώργη».

Ο Νικόλας Δεληγεώργης, Διδάκτορας Πολιτικός Μηχανικός και τ. Καθηγητής Πανεπιστημίου Padova, Πρόεδρος του Κοινωφελούς Ιδρύματος «Αφών Δεληγεώργη» μιλά σήμερα στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ, παρουσιάζοντας τις προσωπικότητες της οικογένειάς του, οι οποίοι έγιναν οι πρωταγωνιστές μιας διαδρομής ενός αιώνα απλόχερης βοήθειας.

- Κύριε Δεληγεώργη, ποια είναι η ιστορία της οικογένειάς σας, από την οποία προέκυψε ως φυσική εξέλιξη το Κοινωφελές Ιδρυμα «Αφών Δεληγεώργη»;

- Θα ξεκινήσω την αφήγησή μου από τον παππού μου Στέργιο Ντόντο (1864 – 1928), ο οποίος διετέλεσε δήμαρχος Φερών και Βοιβιήδος από το 1905 έως το 1925. Ηταν πολιτικός πανθεσσαλικής ακτινοβολίας, αναμορφωτής της πόλης του Βελεστίνου, παρασημοφορήθηκε δια τις εξαίρετες υπηρεσίες του από τον ανώτατο Αρχοντα. Στα έργα του εγγράφονται η μεταφορά του κέντρου της πόλης από το Κεφαλόβρυσο στην τωρινή αγορά, η ανέγερση του 1ου Δημοτικού Σχολείου, η μετατροπή του τζαμιού στην εκκλησία του Αγίου Κωνσταντίνου (εκεί υπήρχε το μοναστήρι της Αγίας Παρασκευής, όπως αναφέρει ο Ρήγας στη Χάρτα), η μετατροπή του μιναρέ σε ρολόγι της πόλης, η κατασκευή του οδικού και αρδευτικού δικτύου και άλλα έργα.

Ο Στέργιος Ντόντος πέθανε τον Ιούλιο του 1928 στην Αιδηψό, όπου παραθέριζε, από καρδιακή προσβολή.
Κατανυκτική και πάνδημη ήταν η κηδεία του, στην οποία παρέστησαν οι Αρχές και προσωπικότητες του Νομού, όπως ο Μητροπολίτης Δημητριάδος Γερμανός, με τον οποίο συνδέονταν, ο Νομάρχης, η οικογένεια Καρτάλη, ο Δήμαρχος Βόλου και άλλες προσωπικότητες. Της πομπής προηγείτο ο χωροφύλακας, κρατώντας στο μαξιλάρι το παράσημο που του είχε απονεμηθεί. Στο κοιμητήριο του Βελεστίνου υπάρχει ο τάφος του, τηνιακής προέλευσης που έχει χαρακτηρισθεί από το Υπουργείο Πολιτισμού διατηρητέος για την καλλιτεχνική του αξία και την πολιτική προσωπικότητα που εκπροσωπεί.

- Ο πατέρας σας Βασίλειος Δεληγεώργης, γιατρός, είχε προσωπική φιλία με τον ιδρυτή του ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΥ Αλέξανδρο Μέρο. Τι θυμάστε από τις διηγήσεις του πατέρα σας;

- Είχαν στενή συνεργασία πολιτική στους αγώνες που έκαναν υπέρ της αγροτιάς. Ο πατέρας μου πολιτευόταν στις περιοχές των Φαρσάλων, από όπου κατάγονταν και του Βελεστίνου, όπου έμεινε, ο δε Αλέξανδρος Μέρος δραστηριοποιείτο κυρίως στην περιοχής της Καρδίτσας και ηγείτο του αγροτικού κινήματος σε ολόκληρη τη Θεσσαλία.
Ο πατέρας μου, γαμπρός του Στέργιου Ντόντου, Βασίλειος Δεληγεώργης (1885 - 1954), προσέφερε αφιλοκερδώς τις ιατρικές του υπηρεσίες στην περιοχή του Βελεστίνου για μισό αιώνα και έχαιρε μεγάλης εκτίμησης στην κοινωνία. Από τους λίγους επιστήμονες που έσκυψαν πάνω στον άνθρωπο και βοήθησε να απαλύνει ο πόνος των φτωχών και αδυνάτων, όταν ζητούσαν τη συνδρομή του. Η κοινωνική του δράση ήταν παροιμιώδης, κυρίως με χειρονομίες ανθρωπιάς, ενώ η δράση του έγινε γνωστή σε ολόκληρη την περιοχή, όπου ο Βασίλης Δεληγεώργης ετύγχανε της εκτίμησης όλων, ενώ το άστρο του έλαμψε επί δεκαετίες στην περιοχή του Βελεστίνου, όπου η αναγνώριση για την προσφορά του ήταν καθολική.

- Σημαντική ήταν η προσφορά και η κοινωνική δραστηριότητα του αδερφού σας Στέργιου - Γιούλα Δεληγεώργη, Συμβολαιογράφου Βόλου, ιδιαίτερα γνωστού στο Βόλο και τη Μαγνησία, ο οποίος έφυγε πρόωρα.
- Κατ’ αρχήν θα ήθελα καταστήσω γνωστό ότι ο αδερφός μου συνέχισε τη συνεργασία και τη στήριξη στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ, όταν την είχαν οι αδελφοί Θανάσης και Αλέκος Πώποτας, που ήταν ανιψιοί και διάδοχοι του Αλέξανδρου Μέρου.

Ο Στέργιος - Γιούλας Δεληγεώργης, Συμβολαιογράφος Βόλου (1923 - 1987), πέραν της επιτυχημένης επαγγελματικής του δραστηριότητας, όπου διακρίθηκε για την επιστημονική - νομική κατάρτιση, το ακέραιο ήθος και την κοινωνική προσφορά, ασχολήθηκε ιδιαίτερα με τον αθλητισμό.

Επί σειρά ετών από Αντιπρόεδρος στην Ενωση Ποδοσφαιρικών Σωματείων Θεσσαλίας ή ως Πρόεδρος του Παγασητικού και Μαγνησιακού. Ενδιαφέρθηκε για την κατασκευή δύο σταδίων, του Μαγνησιακού στο Βόλο και του Ρήγα Φεραίου στο Βελεστίνο. Επίσης, μετείχε σε πολλούς συλλόγους με μεγάλη κοινωνική και πολιτιστική δραστηριότητα. Διά διαθήκης του συστήθηκε το Κοινωφελές Ιδρυμα «Αφών Δεληγεώργη», το οποίο αναπτύσσει εδώ και μία 20ετία μεγάλη δραστηριότητα.
Τα τελευταία χρόνια το «τιμόνι» του Κοινωφελούς Ιδρύματος βρίσκεται στα δικά σας χέρια και επιτελείτε μεγάλης έκτασης κοινωφελή έργα στο Βόλο και τη Μαγνησία. Ποιοι είναι οι πιο σημαντικοί σταθμοί στην προσωπική σας πορεία;

- Αποφοίτησα από το 2ο Γυμνάσιο Βόλου, αριστούχος στα θετικά μαθήματα. Εισήχθηκα στη Σχολή Ικάρων με σειρά επιτυχίας δεύτερος και έμεινα δύο χρόνια, οπότε παραιτήθηκα. Σπούδασα στο Πανεπιστήμιο της Padova Ιταλίας, στην Πολυτεχνική Σχολή, όπου ανακηρύχθηκα Διδάκτωρ Πολιτικός Μηχανικός, αριστούχος, με ειδικότητα στην υδραυλική επιστήμη.

Κατά τη διάρκεια των σπουδών μου έλαβα τρεις υποτροφίες από το Αχιλλοπούλειο Ιδρυμα, από το Πανεπιστήμιο της Padova και από την ιταλική πρεσβεία Αθηνών. Διετέλεσα επιμελητής στις έδρες υδραυλικής και στατικής της Πολυτεχνικής Σχολής του Πανεπιστημίου Padova, επίσης ήμουν καθηγητής μαθήματος Στατικής στο Πανεπιστημιακό φροντιστήριο. Στο Πανεπιστήμιο της Padova μελέτησα και συνέταξα επιστημονικές εργασίες και μονογραφίες στα Ινστιτούτα Στατικής και Υδραυλικής, όπου εργάστηκα αρκετά χρόνια και ανακηρύχθηκα καθηγητής (Libero Docente).

Το Πανεπιστήμιο της Padova είναι το παλαιότερο της Ευρώπης, το δε Ινστιτούτο της Υδραυλικής θεωρείται το σπουδαιότερο, καθ’ όσον σε αυτό έχει θεμελιωθεί η Υδραυλική επιστήμη. Σε αυτό το Πανεπιστήμιο σπούδασαν διάσημα άτομα και σπουδαίοι Ελληνες, όπως ο Καποδίστριας, ο Κωλέττης, ο Μαυροκορδάτο και άλλοι, τα οικόσημα των οποίων υπάρχουν στο Vecchio Cortile. Στην Ελλάδα επίσης διετέλεσα επιμελητής στην έδρα της Υδραυλικής της Πολυτεχνικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.

Στην Ιταλία εργάστηκα στη διεθνή εταιρεία μελετών κατασκευών «Grasseto» στην εκπόνηση στατικών μελετών και μετά στη βιομηχανία προκάτ ILCA, στην εκπόνηση ειδικών στατικών μελετών. Στην Ελλάδα, στην εταιρεία υδραυλικών και εξυγιαντικών έργων «ΥΔΡΕΞ» Αθηνών, στην εκπόνηση μελετών αποχετεύσεων Αθηνών.

Στην εταιρεία Υδραυλικών Μελετών ΥΔΡΟΜΗΧΑΝΙΚΗ απασχολήθηκα σε μελέτες υπονόμων και εγγειοβελτιωτικών έργων.

Στον Οργανισμό Υδρευσης Θεσσαλονίκης ως προϊστάμενος του Τμήματος Μελετών.
Διετέλεσα τα έτη 1962-1963 ο πρώτος διευθυντής της Υπηρεσίας Υδρευσης του Δήμου Βόλου και ασχολήθηκα με την οργάνωση της υπηρεσίας, εκπόνηση μελετών και επίβλεψη έργων.

Στο Υπουργείο Γεωργίας, υπηρεσία Εγγείων Βελτιώσεων Βόλου εκπόνησα τις μελέτες αρδευτικών έργων Πηλίου και Θεσσαλίας. Ως ελεύθερος επαγγελματίας το έτος 1966 συνέστησα στην Αθήνα το γραφείο μελετών δημοσίων έργων, που είχα συνεργάτες μηχανικούς όλων των ειδικοτήτων και γεωπόνους, γεωλόγους, οικονομολόγους κ.λπ.

Εκπόνησα μελέτες σε όλη την Ελλάδα, όπως ύδρευσης, αποχέτευσης εγγειοβελτιωτικές (αρδεύσεις, αντιπλημμυρικές, αποστραγγιστικές διευθετήσεις χειμάρρων κ.λπ.), οικοδομικές, πολεοδομικές, τοπογραφικές, γεωλογικές, γεωτεχνικές, εδαφολογικές και συγκοινωνιακές.

Από την όλη επιστημονική μου σταδιοδρομία στην Ιταλία δεν θα ξεχάσω δύο συμβάντα: Οταν εξεταζόμουν στο μάθημα Geometria Prospetiva, όπου αρίστευσα, ο κοσμήτωρ σταμάτησε την εξέταση και απευθύνθηκε στο κοινό που ήταν στο αμφιθέατρο λέγοντας: «Ο Ελληνας αυτός, μου θυμίζει το πνεύμα των αρχαίων Ελλήνων, τον συγχαίρω» και ακολούθησαν χειροκροτήματα στο αμφιθέατρο.

Επίσης ως καθηγητής της Στατικής πέρασα με ιδιαίτερα μαθήματα που έκανα, έναν φοιτητή, που ήταν καθηλωμένος για πέντε χρόνια και είχε φτάσει στα όρια της αυτοκτονίας. Μου είπε ότι τοποθέτησε τη φωτογραφία μου στο εικονοστάσιό του.

Από επιστημονικής πλευράς τα έργα που μελέτησα και θεωρώ πιο σημαντικά είναι: Το επίτευγμα που έγινε σε συνεργασία με τον καθηγητή Υδρογεωλόγο της Χαϊδελβέργης, ήταν σύλληψη της υποθαλλάσιας πηγής Κιβερίου στο Αστρο Κυνουρίας, με τα νερά της οποίας αρδεύτηκε ο οπωρώνας του Αργολικού πεδίου, έκτασης 60.000 στρεμμάτων.

Η σύλληψη της υποθαλάσσιας πηγής της Μπουρμπουλήθρας, κατά την άποψή μου είναι εφικτή, αφού πραγματοποιηθεί λεπτομερής υδρογεωλογική έρευνα και μελέτη.

Επίσης η μελέτη αποχέτευσης της πόλης της Λάρισας που ήταν μία δύσκολη μελέτη και πέτυχα να μην πλημμυρίσει ποτέ η Λάρισα, παρόλο που η τοπογραφία της είναι επίπεδη και δεν έχει κλίσεις ροής.

Ο Βόλος, ιδίως η περιοχή της Νεάπολης, του Ξηριά πλημμυρίζουν τακτικά. Πρέπει να γίνει μία σωστή μελέτη αντιπλημμυρικής προστασίας και αποχέτευσης των ομβρίων υδάτων στις χαμηλές περιοχές.

Ετυχα τιμητικών διακρίσεων: ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Δημητριάδος κ.κ. Ιγνάτιος, εκτιμώντας την προσφορά μου στον επιστημονικό και κοινωνικό τομέα, μου απένειμε την Ανώτατη Τιμητική Διάκριση της Μητρόπολης, του Χρυσού Σταυρού.

Ο Σύλλογος Πολιτικών Μηχανικών με τίμησε δια την επιστημονική μου προσφορά, επιδίδοντάς μου τιμητική πλακέτα. Διά την κοινωνική μου προσφορά με τίμησαν οι Δήμαρχοι Κυριάκος Μήτρου, Αλέκος Βούλγαρης και ο Πρύτανης του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας Κωνσταντίνος Μπαγιάτης.

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Δημητριάδος κ.κ. Ιγνάτιος μου απέδωσε τιμητικές πλακέτες, κατά την τελετή εγκαινίων 14 Πνευματικών Κέντρων που ίδρυσε το Ιδρυμα Δεληγεώργη.

Μελέτησα και κατασκεύασα το 2000 το Μέγαρο του Ιδρύματος «Ηλίου Μέλαθρον» (Γκλαβάνη 57 - Αλεξάνδρας), όπου στεγάζεται το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας και το Ιδρυμα διαθέτει γραφεία και μία αίθουσα πολιτιστικών εκδηλώσεων.

Τέλος, είμαι Πρόεδρος του Κοινωφελούς Ιδρύματος «Αφών Δεληγεώργη» που δραστηριοποιείται στους τομείς: Κοινωνικό, Καλλιτεχνικό και Επιστημονικό στις πόλεις του Βόλου, Βελεστίνου και γενικότερα στη Μαγνησία. 

Το Ιδρυμα Δεληγεώργη

Το κοινωφελές Ιδρυμα «Αφών Δεληγεώργη», που ιδρύθηκε από το Στέργιο - Γιούλα Δεληγεώργη, Συμβολαιογράφο Βόλου, από της σύστασής του επιτέλεσε αξιόλογο κοινωφελές έργο στην πόλη του Βόλου και γενικότερα στη Μαγνησία.

Η εδώ και μια 20ετία δραστηριότητά του εκτείνεται στους τομείς κοινωνικό, επιστημονικό και καλλιτεχνικό, συνεργαζόμενο με την Ιερά Μητρόπολη Δημητριάδος, τους Δήμους Βόλου, Φερών, το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας και διάφορους φορείς, όπως το Τεχνικό Επιμελητήριο, το Σύλλογο Πολιτικών Μηχανικών, το Μουσείο ΚΕΜΕΒΟ - Κάρλας, ο Ελληνοϊταλικός και ο Ελληνογαλλικός Σύλλογος κ.λπ.

Στον κοινωνικό τομέα: έχει στηρίξει οικονομικά στην ίδρυση και λειτουργία των Κοινωνικών Κέντρων Αγ. Παρασκευής, Αγ. Κυριακής, Αγ. Αναργύρων, Νεάπολης, των Κέντρων Νεότητας Αγ. Γεωργίου, Ν. Δημητριάδος, Κέντρο Πολιτών Αγ. Βασιλείου, των Πνευματικών Κέντρων Αγ. Παρασκευής, Αγ. Κυριακής, Αγ. Γεωργίου, Αγ. Ραφαήλ, Αγ. Δημητρίου, Αγ. Κοσμά, Αγ. Νεκταρίου, Αγ. Μοδέστου, Αγ. Αντωνίου, Αναλήψεως, Αγ. Γερασίμου, Αγ. Θεοδώρων, Αγ. Αννης, Αγ. Πέτρου - Παύλου, Αγ. Κωνσταντίνου Βελεστίνου, Αγ. Αθανασίου Βελεστίνου, δωρεά τριών λεωφορείων Μερσεντές στο Δημοτικό Παιδικό Σταθμό Νεάπολης, στο Βρεφονηπιακό Σταθμό Μεταμόρφωσης, στο Δημοτικό Σχολείο Αγ. Αποστόλου Νέου, πραγματοποίηση ημερίδων κοινωνικών θεμάτων. Ακόμη ίδρυσε δύο εκκλησάκια προσκυνήματος Αγ. Χριστοδούλου - Στυλιανού και Αγ. Παϊσίου.

Στον επιστημονικό τομέα: Χρηματικές βραβεύσεις αριστούχων φοιτητών του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και σπουδαστών του ΔΙΕΚ Βόλου, πραγματοποίηση επιστημονικών ημερίδων και ομιλιών σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, με το Σύλλογο Πολιτικών Μηχανικών για θέματα οικονομικά, τεχνικά που αφορούν την πόλη του Βόλου, με το ΚΕΝΕΒΟ για την Κάρλα, παρουσίαση Βιβλίου του Νικόλα Δελεηγεώργη για φιλόζωους στην Κτηνιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, στο δημαρχείο Βόλου για όλα τα Δημοτικά Σχολεία, στα κατηχητικά σχολεία, στο Ορφανοτροφείο, στο Ελληνογαλλικό Δημοτικό Αγ. Ιωσήφ κ.α.

Στον καλλιτεχνικό τομέα: με την καθιέρωση των πολιτιστικών εκδηλώσεων τα «Δεληγεώργεια» πραγματοποιούνται δύο φορές το χρόνο (θερινός και χειμερινός κύκλος) και περιλαμβάνουν εικαστικές εκθέσεις στην αίθουσα τέχνης του ιδρύματος Δεληγεώργη «Ηλίου Μέλαθρον», όπου προβάλλονται ντόπιοι εικαστικοί καλλιτέχνες, μουσικές συναυλίες υψηλού επιπέδου, στο Δημοτικό Θέατρο, στην Παλαιά Ηλεκτρική, στο Αχίλλειο, στο Πνευματικό Κέντρο Μητρόπολης, με μουσικούς καθηγητές και αξιόλογες βραδιές χορού. Οικονομική στήριξη για την αποπεράτωση του κτιρίου της Δημοτικής Φιλαρμονικής Βόλου και αγορά μουσικών οργάνων της.

Πέραν της αξίας των ακινήτων που έχει διαθέσει το Ιδρυμα, το συνολικό χρηματικό ποσό που έχει διατεθεί για την εκτέλεση κοινωφελών έργων υπερβαίνει το 1.000.000 ευρώ.

«Θέλω να προσθέσω ότι διέθεσα σοβαρά χρηματικά ποσά για την κατασκευή του συνθρόνου του Αγίου Νικολάου και την αγιογράφηση του Ιερού Ναού του Αγίου Κωνσταντίνου. Είναι αναρτημένες Πινακίδες Μεγάλων Ευεργετών», μας λέει ο κ. Δεληγεώργης και προσθέτει: «Ιδρυσα τον Ξενώνα (Γαλλίας 13) φιλοξενουμένων επιστημόνων και καλλιτεχνών και το Δεληγεώργειο Πολιτιστικό Κέντρο (Χατζηαργύρη 60 - Γαλλίας) που λειτουργεί ως καφέ για τους νέους - φοιτητές και πραγματοποιούνται διάφορες πολιτιστικές εκδηλώσεις (διαλέξεις, εκθέσεις, παρουσιάσεις βιβλίων, καλλιτεχνικές βραδιές).

Στο Δήμο Φερών: δωρίθηκε το ποσό των τριών εκατομμυρίων δραχμών, (1992) για την πραγματοποίηση παιδικής χαράς, παραχωρήθηκαν τα οικόπεδα για την ανέγερση Πνευματικού Κέντρου και Μουσείων Γεωργικών Εργαλείων και τα Πνευματικά Κέντρα Αγ. Κωνσταντίνου, Αγ. Αθανασίου.

Ο Πρόεδρος του Ιδρύματος Νικόλας Δεληγεώργης υπενθύμισε τέλος ότι φέτος, λόγω της οικονομικής κρίσης, προσφέρεται γεύμα κάθε Κυριακή μεσημέρι στο κτίριο «Ηλίον Μέλαθρον» στο κοινό της πόλης.

AddThis Sharing Buttons

Share to FacebookShare to TwitterShare to Google+Share to Περισσότερα...