Αυτά έγραφε στα 1961 ο Γιάνης Κορδάτος (ΕΔΩ), για το Ρ. Καμηλάρι.
Σ’ αυτά τα σπουδαία, ας προσθέσουμε:
1. Φαίνεται πως εισακούστηκε ο Κορδάτος, αφού με την 135/1995 απόφαση του δημάρχου Βόλου Δημήτρη Πιτσιώρη, δόθηκε το όνομά του σε οδό του Βόλου και στη συνοικία του Αγίου Γεωργίου, από οδό Αργαλαστής έως οδό Βυζίτσης. Είναι παράλληλος της οδού Τηλεφάνους και έχει ΤΚ 38221.
2. Ο Ρ. Καμηλάρις ήταν παντρεμένος με τη Στεριανή και είχε αποκτήσει τέσσερα παιδιά *: Το Νικόλαο, τη Μυρτώ (σύζυγο του σπουδαίου δασκάλου Χρήστου Παπαζήση), την Κυρατσώ (σύζυγο Ζαχαρούλη) και τη Μηλίτσα (σύζυγο του δικηγόρου Σωτ. Τσούγκου).
Από αριστερά Μυρτώ & Μηλίτσα Καμηλάρι 1931-
(αντιγραφή από το βιβλίο της Ν. Κολιού "Ενθύμιον Εκπαιδεύσεως Θηλέων")
Μηλίτσα Καμηλάρι
Η Μυρτώ Καμηλάρη τελείωσε το Δημοτικό και τις δύο πρώτες τάξεις του Σχολαρχείου στις Μηλιές. Στην Τρίτη τάξη ήρθε στο 4ο Ελληνικό σχολείο Θηλέων Βόλο. Στο ίδιο Ελληνικό Σχολείο φοίτησαν και οι αδελφές της Κυρατσώ και Μηλίτσα. Μετά για τέσσερα χρόνια φοίτησε στο Γυμνάσιο Θηλέων Βόλου και αμέσως στο μονοετές τότε Διδασκαλείο της Λάρισας.
Σαν εκπαιδευτικός υπηρέτησε διδάσκοντας στα σχολεία της Μαγνησίας Κάπουρνα, Τσαγκαράδα, Νεοχώρι, Άνω Βόλο, 14ο και 4ο Βόλου.
Στα 1934 βοήθησε τον πατέρα της στην καταγραφή των μοναστηριών, εκκλησιών και εξωκκλησιών του Κεντρικού και Νοτίου κυρίως Πηλίου, που δημοσίευσε στα ΘΕΣΣΑΛΙΚΑ ΧΡΟΝΙΚΑ, όπως αναφέρει και ο Γ. Κορδάτος.
3. Το βιβλίο του Καμηλάρι τυπώθηκε στα 1897, στον καιρό της τουρκικής κατοχής της Θεσσαλίας. Η μεταφορά των βιβλίων ως τις Μηλιές έγινε με μουλάρια και νύχτα από την Μπούφα(=Κορόπη) όπου έφτασαν με καΐκι. Αυτό γιατί υπήρχε ο φόβος των Τούρκων που καταδίωκαν κάθε πνευματική κίνηση.
Ο συγγραφέας στην πρώτη σελίδα έχει βάλει τη φράση του αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου: «κρεῖσσον τὸ κατὰ δύναμιν εἰσενεγκεῖν ἢ τὸ πᾶν ἐλλείπειν» emoticon smile είναι προτιμότερο να συνεισφέρεις το κατά δύναμιν, παρά να μην κάνεις τίποτε) [Περί της εν διαλέξεσιν ευταξίας, PG 36, 173A]. Αυτό δείχνει την ταπεινοφροσύνη του!
Απόσπασμα από την Εισαγωγή του βιβλίου
Ολόκληρο το βιβλίο μπορείτε να το βρείτε (ΕΔΩ) ή πατώντας παραπάνω πάνω στο εξώφυλλο.
4. Ο καθηγητής είχε στην κατοχή του το αρχείο του λόγιου Αγιολαυρεντίτη Πάτροκλου Δ. Παλαμηδά με αρχεία και στοιχεία από τα πηλιορείτικα Επαναστατικά Κινήματα, που του εμπιστεύτηκαν οι κόρες του. Όταν στην Κατοχή από τους Γερμανούς πυρπολήθηκε το χωριό των Μηλεών στις 4 Οκτωβρίου 1943, μαζί κάηκε και το σπίτι του Ρήγα Καμηλάρι. Τότε δυστυχώς καταστράφηκε και αυτό το πολύτιμο υλικό!
5. Τέλος ας δούμε ενδεικτικά και μια από τις πάμπολλες δημοσιεύσεις του καθηγητή στις βολιώτικες εφημερίδες:
ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ, Βόλος 28-1-1939
ΥΓ 20-7-2015:
Ζήτησα από την κ. Μερ. Βούλγαρη -δισέγγονη του Ρήγα Καμηλάρι- να συμπληρώσει τη δημοσίευση, αφού λόγω συγγένειας γνωρίζει καλύτερα από όλους το βιογραφικό του. Αμέσως ανταποκρίθηκε (και για τούτο την ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ! !) συμπληρώνοντας τα παρακάτω:
1 . Η σύζυγός του ονομαζόταν ΣΤΕΡΙΑΝΗ (είναι λάθος η πρώτη αναφορά, είναι σωστή στη λεζάντα της φωτογραφίας).
* 2. Ο αριθμός των παιδιών είναι 5: Ελένη, Νίκος, Μηλίτσα-Φιλομήλα, Μυρτώ-Δάφνη, Ειρήνη-Κερασία (Κυρατσώ στα Πηλιορείτικα)
Τα διπλά ονόματα στα 3 νεότερα κορίτσια καταδεικνύουν τη λογιότητα του Ρ. Κ. Το ίδιο και ορισμένα ονόματα βαφτιστηριών του στην περιοχή, όπως Κάσσανδρος και Φοίβος.
Θα ήθελα επίσης να συμπληρώσω ότι η Κυρατσώ είχε επίσης βοηθήσει στην καταγραφή των μοναστηριών. Η ίδια είχε ολοκληρώσει και την Β' βάθμια εκπαίδευση της εποχής και στη συνέχεια έδωσε εξετάσεις (χωρίς όμως επιτυχία) για να εισαχθεί στην Οδοντιατρική Σχολή του Παν/μίου Αθηνών. Σας ευχαριστώ που θα λάβετε υπόψιν σας τις μικρές αυτές διορθώσεις/προσθήκες.
Επιφυλάσσομαι να σας στείλω και φωτογραφία της γιαγιάς μου Ειρήνης-Κερασίας.
Σας ευχαριστώ πολύ. Μερόπη Βούλγαρη.
ΠΗΓΕΣ:
1. Ιστορία της Επαρχίας Βόλου και Αγιάς, Γιαν Κορδάτος, 20ος ΑΙΩΝΑΣ, Αθήνα 1960
2. Ο Βόλος μέσα από την ομίχλη του χρόνου, Ελένη Τριάντου, ΓΡΑΦΗ, Βόλος 1994
3. ΘΕΣΣΑΛΙΚΑ ΧΡΟΝΙΚΑ, Αθήνα 1934 & 1961
4. Εφημερίδες
5. ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΑ ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ - ΛΟΓΟΙ - ΕΠΙΣΤΟΛΑΙ: Μετά περιγραφής των Μηλέων και της Σχολής αυτών, εκδιδόμενα υπό ΡΗΓΑ Ν. ΚΑΜΗΛΑΡΙ, Αθήνα 1897
6. Ενθύμιον Εκπαιδεύσεως Θηλέων, Νίτσα Κολιού, Θεσσαλικές Εκδόσεις, Βόλος 1997
7. ΔΡΟΜΟ-ΛΟΓΙΟ ΒΟΛΟΥ, Δημήτρης Κωνσταντάρας-Σταθαράς, Ν
Σ’ αυτά τα σπουδαία, ας προσθέσουμε:
1. Φαίνεται πως εισακούστηκε ο Κορδάτος, αφού με την 135/1995 απόφαση του δημάρχου Βόλου Δημήτρη Πιτσιώρη, δόθηκε το όνομά του σε οδό του Βόλου και στη συνοικία του Αγίου Γεωργίου, από οδό Αργαλαστής έως οδό Βυζίτσης. Είναι παράλληλος της οδού Τηλεφάνους και έχει ΤΚ 38221.
2. Ο Ρ. Καμηλάρις ήταν παντρεμένος με τη Στεριανή και είχε αποκτήσει τέσσερα παιδιά *: Το Νικόλαο, τη Μυρτώ (σύζυγο του σπουδαίου δασκάλου Χρήστου Παπαζήση), την Κυρατσώ (σύζυγο Ζαχαρούλη) και τη Μηλίτσα (σύζυγο του δικηγόρου Σωτ. Τσούγκου).
Από αριστερά Μυρτώ & Μηλίτσα Καμηλάρι 1931-
(αντιγραφή από το βιβλίο της Ν. Κολιού "Ενθύμιον Εκπαιδεύσεως Θηλέων")
Μηλίτσα Καμηλάρι
Η Μυρτώ Καμηλάρη τελείωσε το Δημοτικό και τις δύο πρώτες τάξεις του Σχολαρχείου στις Μηλιές. Στην Τρίτη τάξη ήρθε στο 4ο Ελληνικό σχολείο Θηλέων Βόλο. Στο ίδιο Ελληνικό Σχολείο φοίτησαν και οι αδελφές της Κυρατσώ και Μηλίτσα. Μετά για τέσσερα χρόνια φοίτησε στο Γυμνάσιο Θηλέων Βόλου και αμέσως στο μονοετές τότε Διδασκαλείο της Λάρισας.
Σαν εκπαιδευτικός υπηρέτησε διδάσκοντας στα σχολεία της Μαγνησίας Κάπουρνα, Τσαγκαράδα, Νεοχώρι, Άνω Βόλο, 14ο και 4ο Βόλου.
Στα 1934 βοήθησε τον πατέρα της στην καταγραφή των μοναστηριών, εκκλησιών και εξωκκλησιών του Κεντρικού και Νοτίου κυρίως Πηλίου, που δημοσίευσε στα ΘΕΣΣΑΛΙΚΑ ΧΡΟΝΙΚΑ, όπως αναφέρει και ο Γ. Κορδάτος.
3. Το βιβλίο του Καμηλάρι τυπώθηκε στα 1897, στον καιρό της τουρκικής κατοχής της Θεσσαλίας. Η μεταφορά των βιβλίων ως τις Μηλιές έγινε με μουλάρια και νύχτα από την Μπούφα(=Κορόπη) όπου έφτασαν με καΐκι. Αυτό γιατί υπήρχε ο φόβος των Τούρκων που καταδίωκαν κάθε πνευματική κίνηση.
Ο συγγραφέας στην πρώτη σελίδα έχει βάλει τη φράση του αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου: «κρεῖσσον τὸ κατὰ δύναμιν εἰσενεγκεῖν ἢ τὸ πᾶν ἐλλείπειν» emoticon smile είναι προτιμότερο να συνεισφέρεις το κατά δύναμιν, παρά να μην κάνεις τίποτε) [Περί της εν διαλέξεσιν ευταξίας, PG 36, 173A]. Αυτό δείχνει την ταπεινοφροσύνη του!
Απόσπασμα από την Εισαγωγή του βιβλίου
Ολόκληρο το βιβλίο μπορείτε να το βρείτε (ΕΔΩ) ή πατώντας παραπάνω πάνω στο εξώφυλλο.
4. Ο καθηγητής είχε στην κατοχή του το αρχείο του λόγιου Αγιολαυρεντίτη Πάτροκλου Δ. Παλαμηδά με αρχεία και στοιχεία από τα πηλιορείτικα Επαναστατικά Κινήματα, που του εμπιστεύτηκαν οι κόρες του. Όταν στην Κατοχή από τους Γερμανούς πυρπολήθηκε το χωριό των Μηλεών στις 4 Οκτωβρίου 1943, μαζί κάηκε και το σπίτι του Ρήγα Καμηλάρι. Τότε δυστυχώς καταστράφηκε και αυτό το πολύτιμο υλικό!
5. Τέλος ας δούμε ενδεικτικά και μια από τις πάμπολλες δημοσιεύσεις του καθηγητή στις βολιώτικες εφημερίδες:
ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ, Βόλος 28-1-1939
ΥΓ 20-7-2015:
Ζήτησα από την κ. Μερ. Βούλγαρη -δισέγγονη του Ρήγα Καμηλάρι- να συμπληρώσει τη δημοσίευση, αφού λόγω συγγένειας γνωρίζει καλύτερα από όλους το βιογραφικό του. Αμέσως ανταποκρίθηκε (και για τούτο την ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ! !) συμπληρώνοντας τα παρακάτω:
1 . Η σύζυγός του ονομαζόταν ΣΤΕΡΙΑΝΗ (είναι λάθος η πρώτη αναφορά, είναι σωστή στη λεζάντα της φωτογραφίας).
* 2. Ο αριθμός των παιδιών είναι 5: Ελένη, Νίκος, Μηλίτσα-Φιλομήλα, Μυρτώ-Δάφνη, Ειρήνη-Κερασία (Κυρατσώ στα Πηλιορείτικα)
Τα διπλά ονόματα στα 3 νεότερα κορίτσια καταδεικνύουν τη λογιότητα του Ρ. Κ. Το ίδιο και ορισμένα ονόματα βαφτιστηριών του στην περιοχή, όπως Κάσσανδρος και Φοίβος.
Θα ήθελα επίσης να συμπληρώσω ότι η Κυρατσώ είχε επίσης βοηθήσει στην καταγραφή των μοναστηριών. Η ίδια είχε ολοκληρώσει και την Β' βάθμια εκπαίδευση της εποχής και στη συνέχεια έδωσε εξετάσεις (χωρίς όμως επιτυχία) για να εισαχθεί στην Οδοντιατρική Σχολή του Παν/μίου Αθηνών. Σας ευχαριστώ που θα λάβετε υπόψιν σας τις μικρές αυτές διορθώσεις/προσθήκες.
Επιφυλάσσομαι να σας στείλω και φωτογραφία της γιαγιάς μου Ειρήνης-Κερασίας.
Σας ευχαριστώ πολύ. Μερόπη Βούλγαρη.
ΠΗΓΕΣ:
1. Ιστορία της Επαρχίας Βόλου και Αγιάς, Γιαν Κορδάτος, 20ος ΑΙΩΝΑΣ, Αθήνα 1960
2. Ο Βόλος μέσα από την ομίχλη του χρόνου, Ελένη Τριάντου, ΓΡΑΦΗ, Βόλος 1994
3. ΘΕΣΣΑΛΙΚΑ ΧΡΟΝΙΚΑ, Αθήνα 1934 & 1961
4. Εφημερίδες
5. ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΑ ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ - ΛΟΓΟΙ - ΕΠΙΣΤΟΛΑΙ: Μετά περιγραφής των Μηλέων και της Σχολής αυτών, εκδιδόμενα υπό ΡΗΓΑ Ν. ΚΑΜΗΛΑΡΙ, Αθήνα 1897
6. Ενθύμιον Εκπαιδεύσεως Θηλέων, Νίτσα Κολιού, Θεσσαλικές Εκδόσεις, Βόλος 1997
7. ΔΡΟΜΟ-ΛΟΓΙΟ ΒΟΛΟΥ, Δημήτρης Κωνσταντάρας-Σταθαράς, Ν
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου