Η ά γ ν ω σ τ η (διήγημα)

Του έμεινε αλώβητη η απορία και τον βασάνιζε σαν το λάδι που πέφτει σε προ- θερμασμένο τηγάνι. Βασανιστήριο πραγματικό. Την είδε στ’ αλήθεια ή ήταν ένα πετάρισμα του μυαλού του; Μήπως, έτσι αφηρημένος και βυθισμένος στα προσωπικά του αδιέξοδα, το στερημένο του μυαλό, του έκανε ένα άσχημο παιχνίδι; Ανέβαινε την Πανεπιστημίου προς το Σύνταγμα  στο ύψος της Καθολικής εκκλησίας και τότε την είδε καθαρά να περπατά αεράτη στο απέναντι πεζοδρόμιο, με όμορφο ντύσιμο και τσάντα με μακρύ λουράκι να κάνει ταλαντώσεις γύρω απ’ το χέρι της. Κομψή και όμορφη όπως και τότε. Φορούσε σκελετό με σκοτεινά γυαλιά, αλλά το περπάτημα μαρτυρούσε ευχάριστη διάθεση

Αυθόρμητα έβγαλε μια κραυγή φωνάζοντας τ’ όνομά της, τόσο δυνατά που σχεδόν όλοι οι περιπατητές γύρισαν ξαφνιασμένοι το κεφάλι προς το μέρος του. Η κίνηση των αυτοκινήτων δεν του επέτρεψε να πεταχτεί απέναντι, όπως τόσο έντονα επιθυμούσε. Αυτή σαν να μην άκουσε τίποτα, δεν αντέδρασε καθόλου, συνέχισε κι ανεβαίνοντας τα σκαλιά χώθηκε στο κτίριο της Τράπεζας της Ελλάδος.

Έτρεξε προς την Ομήρου να περάσει απ’ το φανάρι απέναντι και έχασε χρόνο αναμένοντας να γίνει πράσινο. Όταν αυτό έγινε, προσέχοντας τα λίγα αυτοκίνητα που διέσχιζαν την Ομήρου πηγαίνοντας προς την οδό Σταδίου, πέρασε στο πλακόστρωτο της τράπεζας τρέχοντας χωρίς σκέψη ανέβηκε με τη ψυχή στο στόμα, τα σκαλιά και μπήκε στην τράπεζα. Με αγωνία κοίταξε γύρω να την δει, αλλά αυτή άφαντη σαν να είχε εξαφανιστεί ως δια μαγείας. Έστριψε βιαστικά αριστερά στο διάδρομο και κατέβηκε στο υπόγειο, όπου υπήρχε κόσμος και ταμεία, μα παρά την αγωνιώδη προσπάθεια δεν μπόρεσε να την ανακαλύψει. Έψαξε για άλλους χώρους, πλην συνάντησε κλειστές πόρτες, ανέβηκε πάλι επάνω και σκέφτηκε μήπως μπήκε σε κάποιο γραφείο  και δεν μπορεί να την δει. Το μόνο που του απέμεινε ήταν να περιμένει. Βγήκε έξω και κάθισε στα σκαλιά να πάρει μια ανάσα. Τότε, αναμένοντας την να βγει του δόθηκε χρόνος για μια αναπόληση του κοινού παρελθόντος

Αλήθεια! Ποια κοινό γεγονός τους ένωνε; Όλα ζωντανά του ήρθαν στο μυαλό, σαν να τα ξαναζούσε πάλι απ’ την αρχή. Όταν την είδε για πρώτη φορά το ένιωσε σαν έναν κεραυνό, που του έπεσε απροειδοποίητα εντός του. Ήταν σε φιλικό σπίτι. Εκεί ήταν και η Ελένη. Αυτό ήταν το όνομα που του είπε. Τέτοιας ποιότητας γυναίκα δεν είχε ποτέ γνωρίσει από κοντά. Για λόγους που ποτέ δεν κατανόησε απ’ την πρώτη στιγμή τον αντιμετώπισε με μια απρόσμενη θετικότητα που του έδωσε πρωτόγνωρη αυτοπεποίθηση. Προσπάθησε να φανεί αντάξιος αυτής της ευμένειας εκ μέρους της.

Του το έδειξε με τον πιο ανάγλυφο τρόπο. Ήθελε μαζί του περιπέτεια.  Εδώ και τώρα! Αυτός ήταν λίγο διστακτικός, γιατί ήμασταν σε ξένο περιβάλλον. Μα η ίδια, γεμάτη με αποφασιστικότητα κατακτητική, εκεί μέσα στο ξένο σπίτι, με το φόβο μέσα μου, σ’ ένα από τα δωμάτια του σπιτιού, σε άβολες σχετικά συνθήκες, τον κούρσεψε έως την τελευταία ρανίδα. Ήταν η πιο ερωτική συνεύρεση μέχρι τώρα στη ζωή μου και μου έμεινε αξέχαστη μέχρι τώρα. Αφού χόρτασε, με ικανοποίηση, του είπε

«Πήγαινε εσύ στο σαλόνι. Πάω λίγο στην τουαλέτα κι έρχομαι»

Όσο την είδατε εσείς, άλλο τόσο την είδα κι αυτός. Μάταια την περίμενε. Δεν εμφανίστηκε ποτέ. Όπως ξαφνικά την γνώρισε με τον ίδιο τρόπο την έχασε. Η έκπληξη ήταν μεγαλύτερη όταν προσπάθησε να μάθει στοιχεία γι αυτήν. Κανείς από τους καλεσμένους δεν την ήξερε, μα αρκετοί την είχαν δει. Κάποιος θα την κάλεσε, του είπαν. Μόνο στοιχείο που έμεινε ήταν η εντυπωσιακή μορφή της κι ότι την έλεγαν Ελένη, σύμφωνα με τη δήλωσή της. Όμως τώρα του έμπαινε η υποψία αν κι αυτό ήταν αληθινό. Όταν έβγαλε την κραυγή με τ’ όνομά της εκείνη δεν αντέδρασε καθόλου. Ίσως βεβαίως να μην άκουσε

Κάθισε στα σκαλιά με τις ώρες κι όταν οι υπάλληλοι άρχισαν να φεύγουν απογοητευμένος ρώτησε κάποιον αν υπάρχουν άλλοι πελάτες μέσα. Στην αρνητική του απάντηση αναρωτήθηκε φωναχτά

«Μα εγώ την έχω από νωρίς στημένη εδώ και πρόσεχα»

Ο άλλος τον λυπήθηκε και του είπε

«Μα κύριε η τράπεζα έχει κι άλλες εξόδους. Πρόσφατα άνοιξε κι η πόρτα της Σταδίου»

Έμεινε με την απορία : Έκανε λάθος ή έφυγε από άλλη έξοδο; Το ερώτημα αυτό θα συνέχιζε να τον βασανίζει , εκτός αν η θεά τύχη κάνει πάλι το θαύμα της

2014