ΞΗ. Λόγια καθημερινά

Ανέξοδοι λεκτικοί ηρωισμοί, λόγια τολμηρά με πήλινα πόδια, έτοιμα να σωριαστούν σε θρύψαλα στο πρώτο φύσημα του κινδύνου. Το ζήσαμε σε προηγούμενη φάση.

  Χωνεύτηκε εύκολα γιατί είναι ανθρώπινο.  Εκείνο που κάθισε σαν πέτρα στο στομάχι είναι η έλλειψη μνήμης.  Μ’ έναν αξιοθαύμαστο τρόπο  η άτακτη φυγή  ξεχάστηκε παντελώς  από την πρώτη μέρα της νέας  περιόδου.  Κι όχι μόνο.

Υπήρξε και κάτι χειρότερο.  Ο  επιλήσμων  σήκωσε και το λάβαρο του αδιάλλακτου τιμητή,  στολίζοντας με τα κατάλληλα επίθετα  αυτούς που η παρουσία τους ξυπνούσε τις άσχημες μνήμες…

« Τσακίστε τους!  Δημιουργούν κλίμα ηττοπάθειας ενώ το κίνημα βρίσκεται σε άνοδο!»

Ως απολογισμό λέω, ότι σε μερικές περιπτώσεις το πέτυχαν. Στη συνέχεια τιμήθηκαν και  με τον της «δικαιοσύνης στέφανο» έχοντας στο μέτωπο τη βούλα

της πάντα σοφής «λαϊκής επιδοκιμασίας».