1. Στοιχεία απολογισμού ζωής – μέρος πρώτο
   Μέσα στη συνήθεια της εποχής και την μονοδιάστατη παράδοση των τοπικών συνθηκών η πορεία ενός νέου στη γειτονιά μου, την εποχή που ήμουν νέος, ήταν σχεδόν μονόδρομος: Να γίνει παραγιός σ’ ένα μάστορα για να αρχίσει να μαθαίνει μια τέχνη ή υπάλληλος σε κάποιον επαγγελματία Ήταν νωρίς να μπει ως εργάτης στα εργοστάσια της κάτω πόλης. Δε λείπανε δα τα στιβαρά χέρια για να καλύψουν αυτές τις θέσεις.
   Εγώ όμως, μέσα σ’ αυτό το κλίμα... του κακορίζικου στενού ορίζοντα, έκανα μια στιγμή από μόνος μου την υπέρβαση, σπάζοντας το τσόφλι της στενής μοίρας των παιδιών της γειτονιάς. Συνέχισα τις σπουδές στο γυμνάσιο, έδωσα εξετάσεις και πέρασα και στο Πανεπιστήμιο.
   Όμως η μετέπειτα πορεία μου καθορίστηκε από την ένταξή μου στην παράταξη της Αριστεράς. Ήταν αναπόφευκτο κάτι τέτοιο εκείνη την εποχή; Για τον εαυτό μου πιστεύω ναι! Με την ατμόσφαιρα που κυριαρχούσε γύρω μας και την προσωπική μου ψυχολογία ήταν νομοτελειακή αυτή η πορεία. Η μόνη ένσταση που μπορεί να ασκηθεί- και αυτή εκ των υστέρων βέβαια- είναι η ευκολία με την οποία έγινε αυτή η ένταξη και η ολοκληρωτική και άνευ όρων παράδοση του εαυτού μου, χωρίς κανένα κράτημα και μέτρο. Εδώ χρειάζεται να γίνει μια διευκρίνιση, ένα προκαταρκτικό ξεκαθάρισμα