Το άσυλο του παιδιού στη Θεσσαλονίκη
Ιστορικό
Το άσυλο του παιδιού, φιλανθρωπικό Σωματείο, Ιδρύθηκε το 1919. Σκοπός του ήταν και η φύλαξη και φροντίδα των παιδιών εργαζομένων γονέων της πόλης της Θεσσαλονίκης και της ευρύτερης περιοχής.
Το έργο του αξιόλογο, γιατί δεν είναι απλά ένας παιδικός σταθμός, αλλά προσφέρει στα παιδιά φύλαξη, εκπαίδευση, διαπαιδαγώγηση, σίτιση, παιδαγωγικό πρόγραμμα ελεύθερου χρόνου και, το σπουδαιότερο δίνει στα παιδιά απέραντη αγάπη, στοργή και ασφάλεια.
Ιδρύτρια του Ασύλου του παιδιού ήταν η Έλλη Αδοσίδου μαζί με αξιόλογες κυρίες της πόλης μας.
Από την ημέρα της ίδρυσής του μέχρι σήμερα, πρωταγωνιστεί στην εξυπηρέτηση των αναγκών του παιδιού και της Ελληνικής οικογένειας, με το Μαιευτήριο ΜΑΝΝΑ που λειτουργούσε στο χώρο του μέχρι το σεισμό του 1978 και την παιδική του Εστία που λειτουργεί μέχρι και σήμερα αδιάλειπτα.
Να σημειώσουμε ότι από το 1919 μέχρι σήμερα δεν σταμάτησε να λειτουργεί και να προσφέρει τις υπηρεσίες του παρά τις αντιξοότητες του πολέμου, της κατοχής και των οικονομικών δυσχερειών και πάντα σε βάση του ολοήμερου σχολείου, που τα τελευταία χρόνια εφαρμόζεται και από την πολιτεία.
Από την ίδρυσή του λειτουργούσε στην οδό Βασ. Γεωργίου, σαν Παιδικός σταθμός, Μαιευτήριο, Οδοντιατρείο, Εξωτερικό Ιατρείο, Νηπιαγωγείο, Δημοτικό Σχολείο και Σχολή Βρεφοκόμων.
Στις 11 Μαϊου του 1923 τέθηκε ο θεμέλιος λίθος στο οικόπεδο της πλατείας Σιντριβανίου και με την ολοκλήρωση του νέου κτιρίου ξεκίνησε η μεταστέγαση των τμημάτων του Ασύλου του Παιδιού στην πλατεία Σιντριβανίου. Αποπερατώθηκε το 1925.
Με το Νόμο 5936/5-12-1933 έγινε η δωρεάν παραχώρηση του οικοπέδου από την πολιτεία.
Στο νηπιαγωγείο του Ασύλου του Παιδιού, η εφαρμογή του συστήματος ΜΟΝΤΕΣΟΡΙ ξεκινά από το 1933.
Με την πάροδο του χρόνου επέρχονται θεμελιακές αλλαγές, αναβαθμίζονται τεχνολογικά οι εγκαταστάσεις του, επανιδρύεται το Δημοτικό Σχολείο, ιδρύεται στο Μαιευτήριο η Σχολή Μαιών, κτίζεται, εξοπλίζεται και φιλοξενείται η Πανεπιστημιακή κλινική του Α.Π.Θ.
Το 1973 με το Νόμο 1111, συστήνεται το ίδρυμα Ασύλου του Παιδιού, ως δραστηριότητα του Φιλανθρωπικού Σωματείου.
Ο σεισμός του 1978 υπήρξε σταθμός στην ιστορία του Ασύλου του Παιδιού. Μέσα σε λίγα λεπτά γκρεμίστηκαν οι κόποι τόσων χρόνων.
Τα κτίρια κρίθηκαν κατεδαφίστεα. Το Μαιευτήριο μεταφέρθηκε σε εγκαταστάσεις του Γ.Σ.Σ., τα βρέφη στην Δ.Ε.Θ., και τα μεγαλύτερα παιδιά στις κατασκηνώσεις της Αγίας Τριάδας, αλλά δεν σταμάτησε στιγμή να προσφέρει τις υπηρεσίες του στα παιδιά.
Αργότερα, με τη φροντίδα του Διευθυντού της Αμερικανικής Γεωτεχνικής Σχολής, κ. Μπρούς Λάνσντεηλ, φιλοξενήθηκαν τα παιδιά μας στις εγκαταστάσεις της Σχολής Κουακέρων στη Θέρμη.
Με ενίσχυση 1.000.000 από τον Υπουργό Βορείου Ελλάδος, κ. Νικόλαο Μάρτη, και με στεγαστικό δάνειο από την ΥΑΣΒΕ, αγοράστηκε ένα μέρος της σχολής Κουακέρων.
Στην επέκταση του Ασύλου του Παιδιού, συνετέλεσε η δωρεά της Παμμηχανικής Ένωσης Διπλωματούχων Πρακτικών Μηχανικών Βορείου Ελλάδος, ύψους 115.000.000 δρχ. με τη βοήθεια του δικηγόρου κ. Αλέξανδρου Παπαοικονόμου.
Με τα χρήματα της Παμμηχανικής Ένωσης αγοράσθηκε το υπόλοιπο τμήμα των εγκαταστάσεων της Σχολής Κουακέρων και τέθηκαν οι βάσεις για την ανέγερση του νέου Β/Σ στην Πλατεία Σιντριβανίου.
Σήμερα το Άσυλο του Παιδιού διαθέτει δύο κτιριακές εγκαταστάσεις. Στο Α’ Συγκρότημα στην Πλατεία Σιντριβανίου στεγάζονται τα βρέφη από δύο μηνών μέχρι τεσσεράμισι ετών, ενώ στον ίδιο χώρο λειτουργεί το Πνευματικό Κέντρο και τα τμήματα «άμεσης εξυπηρέτησης» για φιλοξενία παιδιών σε ώρα ανάγκης, από λίγες μέρες μέχρι και ένα έτος. Στις εγκαταστάσεις του Β’ Συγκροτήματος, στο 9ο χλμ. Θες/νίκης – Θέρμης, πρώην Σχολής Κουακέρων, φιλοξενούνται ένα τριθέσιο δημόσιο Νηπιαγωγείο, ένα διθέσιο, ένα πιλοτικό τμήμα παιδιών ηλικίας δυόμισι ετών, και ένα τετραθέσιο δημοτικό Σχολείο.
Το Δεκέμβριο του 1998, ο καθηγητής κ. Ι. Τριανταφυλλίδης, Μεγάλος Ευεργέτης του Α.τ.Π. δώρισε στο Α.τ.Π., ένα κτήμα 5 στρεμμάτων με διώροφο οίκημα και πέντε άλλα κτίσματα, στην Ποτίδαια Χαλκιδικής, για φιλοξενία παιδιών του Ασύλου του Παιδιού με τους γονείς τους, έστω και για λίγες μέρες, κατά το διάστημα θερινών διακοπών.
Ακόμα ο κ. Ι. Τριανταφυλλίδης, με δικές του δαπάνες, ανέλαβε την αποπεράτωση των υπογείων χώρων του Νηπιακού Σταθμού του Β’ Συγκροτήματος 650 περίπου τ.μ., στους οποίους χώρους θα λειτουργήσει η «Βιβλιοθήκη Ι. Τριανταφυλλίδη», εκθεσιακοί χώροι με θέματα εικαστικά, λαογραφικά και με αντικείμενο ETHNIC καθώς και βοηθητικοί χώροι.
Έργο του Ασύλου του Παιδιού είναι και το Εκκλησάκι του Αγίου Στυλιανού, που λειτουργεί κάθε Τετάρτη, στις εγκαταστάσεις του στην Πλατεία Σιντριβανίου.
Είναι αρχιτεκτονικό έργο του Αριστοτέλη Ζάχου και οι τοιχογραφίες του είναι του Πολύκλειτου Ρέγκου, πραγματικό κομψοτέχνημα της πόλης μας.
Το 2004 με τη δωρεά του ιδρύματος «Σταύρος Ν. Νιάρχος» αποπερατώθηκε η αίθουσα πολλαπλών χρήσεων – εκδηλώσεων του Α’ Συγκροτήματος.
Σήμερα έχουμε τη χαρά να φιλοξενούμε 620 παιδιά ημερησίως και ευελπιστούμε στην ακόμα καλύτερη προσφορά προς αυτά.
Ιστορικό
Το άσυλο του παιδιού, φιλανθρωπικό Σωματείο, Ιδρύθηκε το 1919. Σκοπός του ήταν και η φύλαξη και φροντίδα των παιδιών εργαζομένων γονέων της πόλης της Θεσσαλονίκης και της ευρύτερης περιοχής.
Το έργο του αξιόλογο, γιατί δεν είναι απλά ένας παιδικός σταθμός, αλλά προσφέρει στα παιδιά φύλαξη, εκπαίδευση, διαπαιδαγώγηση, σίτιση, παιδαγωγικό πρόγραμμα ελεύθερου χρόνου και, το σπουδαιότερο δίνει στα παιδιά απέραντη αγάπη, στοργή και ασφάλεια.
Ιδρύτρια του Ασύλου του παιδιού ήταν η Έλλη Αδοσίδου μαζί με αξιόλογες κυρίες της πόλης μας.
Από την ημέρα της ίδρυσής του μέχρι σήμερα, πρωταγωνιστεί στην εξυπηρέτηση των αναγκών του παιδιού και της Ελληνικής οικογένειας, με το Μαιευτήριο ΜΑΝΝΑ που λειτουργούσε στο χώρο του μέχρι το σεισμό του 1978 και την παιδική του Εστία που λειτουργεί μέχρι και σήμερα αδιάλειπτα.
Να σημειώσουμε ότι από το 1919 μέχρι σήμερα δεν σταμάτησε να λειτουργεί και να προσφέρει τις υπηρεσίες του παρά τις αντιξοότητες του πολέμου, της κατοχής και των οικονομικών δυσχερειών και πάντα σε βάση του ολοήμερου σχολείου, που τα τελευταία χρόνια εφαρμόζεται και από την πολιτεία.
Από την ίδρυσή του λειτουργούσε στην οδό Βασ. Γεωργίου, σαν Παιδικός σταθμός, Μαιευτήριο, Οδοντιατρείο, Εξωτερικό Ιατρείο, Νηπιαγωγείο, Δημοτικό Σχολείο και Σχολή Βρεφοκόμων.
Στις 11 Μαϊου του 1923 τέθηκε ο θεμέλιος λίθος στο οικόπεδο της πλατείας Σιντριβανίου και με την ολοκλήρωση του νέου κτιρίου ξεκίνησε η μεταστέγαση των τμημάτων του Ασύλου του Παιδιού στην πλατεία Σιντριβανίου. Αποπερατώθηκε το 1925.
Με το Νόμο 5936/5-12-1933 έγινε η δωρεάν παραχώρηση του οικοπέδου από την πολιτεία.
Στο νηπιαγωγείο του Ασύλου του Παιδιού, η εφαρμογή του συστήματος ΜΟΝΤΕΣΟΡΙ ξεκινά από το 1933.
Με την πάροδο του χρόνου επέρχονται θεμελιακές αλλαγές, αναβαθμίζονται τεχνολογικά οι εγκαταστάσεις του, επανιδρύεται το Δημοτικό Σχολείο, ιδρύεται στο Μαιευτήριο η Σχολή Μαιών, κτίζεται, εξοπλίζεται και φιλοξενείται η Πανεπιστημιακή κλινική του Α.Π.Θ.
Το 1973 με το Νόμο 1111, συστήνεται το ίδρυμα Ασύλου του Παιδιού, ως δραστηριότητα του Φιλανθρωπικού Σωματείου.
Ο σεισμός του 1978 υπήρξε σταθμός στην ιστορία του Ασύλου του Παιδιού. Μέσα σε λίγα λεπτά γκρεμίστηκαν οι κόποι τόσων χρόνων.
Τα κτίρια κρίθηκαν κατεδαφίστεα. Το Μαιευτήριο μεταφέρθηκε σε εγκαταστάσεις του Γ.Σ.Σ., τα βρέφη στην Δ.Ε.Θ., και τα μεγαλύτερα παιδιά στις κατασκηνώσεις της Αγίας Τριάδας, αλλά δεν σταμάτησε στιγμή να προσφέρει τις υπηρεσίες του στα παιδιά.
Αργότερα, με τη φροντίδα του Διευθυντού της Αμερικανικής Γεωτεχνικής Σχολής, κ. Μπρούς Λάνσντεηλ, φιλοξενήθηκαν τα παιδιά μας στις εγκαταστάσεις της Σχολής Κουακέρων στη Θέρμη.
Με ενίσχυση 1.000.000 από τον Υπουργό Βορείου Ελλάδος, κ. Νικόλαο Μάρτη, και με στεγαστικό δάνειο από την ΥΑΣΒΕ, αγοράστηκε ένα μέρος της σχολής Κουακέρων.
Στην επέκταση του Ασύλου του Παιδιού, συνετέλεσε η δωρεά της Παμμηχανικής Ένωσης Διπλωματούχων Πρακτικών Μηχανικών Βορείου Ελλάδος, ύψους 115.000.000 δρχ. με τη βοήθεια του δικηγόρου κ. Αλέξανδρου Παπαοικονόμου.
Με τα χρήματα της Παμμηχανικής Ένωσης αγοράσθηκε το υπόλοιπο τμήμα των εγκαταστάσεων της Σχολής Κουακέρων και τέθηκαν οι βάσεις για την ανέγερση του νέου Β/Σ στην Πλατεία Σιντριβανίου.
Σήμερα το Άσυλο του Παιδιού διαθέτει δύο κτιριακές εγκαταστάσεις. Στο Α’ Συγκρότημα στην Πλατεία Σιντριβανίου στεγάζονται τα βρέφη από δύο μηνών μέχρι τεσσεράμισι ετών, ενώ στον ίδιο χώρο λειτουργεί το Πνευματικό Κέντρο και τα τμήματα «άμεσης εξυπηρέτησης» για φιλοξενία παιδιών σε ώρα ανάγκης, από λίγες μέρες μέχρι και ένα έτος. Στις εγκαταστάσεις του Β’ Συγκροτήματος, στο 9ο χλμ. Θες/νίκης – Θέρμης, πρώην Σχολής Κουακέρων, φιλοξενούνται ένα τριθέσιο δημόσιο Νηπιαγωγείο, ένα διθέσιο, ένα πιλοτικό τμήμα παιδιών ηλικίας δυόμισι ετών, και ένα τετραθέσιο δημοτικό Σχολείο.
Το Δεκέμβριο του 1998, ο καθηγητής κ. Ι. Τριανταφυλλίδης, Μεγάλος Ευεργέτης του Α.τ.Π. δώρισε στο Α.τ.Π., ένα κτήμα 5 στρεμμάτων με διώροφο οίκημα και πέντε άλλα κτίσματα, στην Ποτίδαια Χαλκιδικής, για φιλοξενία παιδιών του Ασύλου του Παιδιού με τους γονείς τους, έστω και για λίγες μέρες, κατά το διάστημα θερινών διακοπών.
Ακόμα ο κ. Ι. Τριανταφυλλίδης, με δικές του δαπάνες, ανέλαβε την αποπεράτωση των υπογείων χώρων του Νηπιακού Σταθμού του Β’ Συγκροτήματος 650 περίπου τ.μ., στους οποίους χώρους θα λειτουργήσει η «Βιβλιοθήκη Ι. Τριανταφυλλίδη», εκθεσιακοί χώροι με θέματα εικαστικά, λαογραφικά και με αντικείμενο ETHNIC καθώς και βοηθητικοί χώροι.
Έργο του Ασύλου του Παιδιού είναι και το Εκκλησάκι του Αγίου Στυλιανού, που λειτουργεί κάθε Τετάρτη, στις εγκαταστάσεις του στην Πλατεία Σιντριβανίου.
Είναι αρχιτεκτονικό έργο του Αριστοτέλη Ζάχου και οι τοιχογραφίες του είναι του Πολύκλειτου Ρέγκου, πραγματικό κομψοτέχνημα της πόλης μας.
Το 2004 με τη δωρεά του ιδρύματος «Σταύρος Ν. Νιάρχος» αποπερατώθηκε η αίθουσα πολλαπλών χρήσεων – εκδηλώσεων του Α’ Συγκροτήματος.
Σήμερα έχουμε τη χαρά να φιλοξενούμε 620 παιδιά ημερησίως και ευελπιστούμε στην ακόμα καλύτερη προσφορά προς αυτά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου