1. Πρώτες σκέψεις
   Μέσα στα χρόνια των αχαλίνωτων ελλειμάτων και του εύκολου δανεισμού συνέβη στη χώρα μας μια δυσανάλογη, σε σχέση με τον πληθυσμό της, επέκταση των ανωτάτων ιδρυμάτων. Συγχρόνως επιλέχθηκε ο άσκοπος και αντιπαιδαγωγικός διασκορπισμός τους σε διάφορες πόλεις σχολών αμφίβολης χρησιμότητας, πέρα από την τακτοποίηση κάποιων ημετέρων στη στελέχωση του ιδρύματος και των «ωφελειών» της τοπικής κοινωνίας από τα χρήματα που θα φέρουν οι φοιτητές.
   Η ανώτερη πανεπιστημ...ιακή και τεχνολογική εκπαίδευση χρειάζεται πρώτον ριζικό συμμάζεμα σε ορισμένα μόνο κέντρα με τον αναπόφευκτο γενναίο περιορισμό της. Έγινε ποτέ μια έρευνα για τους ποιους και πόσους επιστήμονες χρειάζεται στην πραγματικότητα η χώρα; Γιατί να ξοδεύουμε τόσα και τόσα χρήματα για κάποιον που δε θ’ ασκήσει το επάγγελμά του ή αν το ασκήσει θα το κάνει σε άλλη χώρα; Κάθε χρόνο αποφοιτούν από τα Ελληνικά πανεπιστήμια χιλιάδες δικηγόροι, γιατροί, μηχανικοί φυσικομαθηματικοί, δάσκαλοι και άλλες ειδικότητες. Μελετήθηκε αν αυτούς μπορεί να τους απορροφήσει η χώρα κι αν όχι γιατί δεν αναπροσαρμόζουμε τους αριθμούς εισαγωγής; Για τις αποφάσεις σε αυτόν τον τομέα απαιτείται θαρραλέα πολιτική ηγεσία κι ένας λαός που θα πρέπει επιτέλους να προσαρμοστεί στη νέα πραγματικότητα. …..
   Αν υπάρχει περίπτωση για τη δημιουργία ενός ανώτατου νέου ιδρύματος αυτό θα πρέπει να είναι κυρίως για ξένους νέους που θα έρθουν στη χώρα να σπουδάσουν με δίδακτρα. Το κράτος θα εξασφαλίσει τους χώρους από τον περιορισμό των ήδη υπαρχουσών σχολών με την προοπτική να έχει ένα λογικό νοίκι. Αν επιτραπεί κάτι τέτοιο μην εκπλήσσεστε; Θα βρεθούν Έλληνες που θα αναλάβουν -και μάλιστα επιτυχώς -μια τέτοια αποστολή και θα συμβάλλουν στην οικονομική ευρωστία του τόπου.
   Δεν έχουμε βαριά βιομηχανία, ούτε πλούσιους ενεργειακούς πόρους. Αφεθήκαμε στον τουρισμό, την εκμετάλλευση της ομορφιάς του τόπου και του κλίματος του. Βεβαίως καλά κάνουμε. Γιατί όμως να μην εκμεταλλευθούμε και το βαρύ πυροβολικό που διαθέτει η χώρα μας; Την ιστορία του, τον πολιτισμό που αναπτύχθηκε σε αυτά τα άγια χώματα και τα εκατοντάδες ιστορικά μνημεία, που είναι διάσπαρτα σ’ όλη τη χώρα; Ποιο σατανικό μυαλό έβαλε σαν όρο στο σύνταγμα την απαγόρευση για τη δημιουργία ιδιωτικών Πανεπιστημίων, υπό την αυστηρή επίβλεψη του επίσημου κράτους. Θεωρώ την άποψη ηλίθια και εγκληματική. Ευτυχώς η Κύπρος δεν εγκλωβίστηκε σε τέτοιες αναχρονιστικές απαγορεύσεις και ίσως αυτό να εξηγεί πώς σύντομα ξεπέρασε τα μνημόνια
   Θα μπορούσαν κυρίως σε ανθρωπιστικές επιστήμες να δημιουργηθούν σχολές που θα προσέλκυαν το ενδιαφέρον χιλιάδων νέων από όλες τις χώρες για σπουδές στη χώρα μας, με όλα οφέλη που θα είχε μια τέτοια εξέλιξη. Καθόλου εκτός πραγματικότητας θα ήταν να ιδρυθούν και σχολές σε άλλα θέματα, όπως σαν παράδειγμα τεχνολογία γενετική κ.α
   Να ένας τομέας, που απαιτεί συνταγματική αναθεώρηση. Όσο καθυστερούμε θα κινούμαστε στο σημερινό τέλμα, με πιθανότερη εξέλιξη τη χειροτέρευση των καταστάσεων

1.