(Απόσπασμα από ευρύτερη κι άτιτλη ακόμα εργασία)

Η ζωή είναι ένα πέρασμα από την ανυπαρξία στο άγνωστο. Μέσα στην αιωνιότητα  ο βίος ενός ατόμου είναι ένα σύντομο μικροεπεισόδιο. Στο επίπεδο όμως του ίδιου ατόμου είναι μια μεγάλη και πολυτάραχη διαδρομή. Σ’ αυτήν την πορεία υπάρχουν απειρία εντυπώσεων και συμβάντων. Περιπέτειες, χαρές, δράματα και πόνοι. Aπ’ όλα αυτά κάποια -πολύ λίγα όμως - είναι εκείνα που τον σφραγίζουν και η ανάμνησή τους τον συντροφεύει ή τον κυνηγά μέχρι την τελευταία του πνοή. 

Στην καταγραμμένη ανθρώπινη ιστορία διάβηκαν αυτήν τη διαδρομή δισεκατομμύρια ανθρώπινα πλάσματα. Ανάμεσά τους υπάρχουν σημαντικές προσωπικότητες, λαμπεροί ήρωες, υπέροχα μυαλά. Μαζί με αυτά υπάρχουν και τομάρια χειρίστου είδους, ειδεχθείς δολοφόνοι, φανατικοί καταστροφείς κι ό,τι άλλο υπάρχει στο βασίλειο του διαβόλου. Αυτοί όλοι είναι περασμένοι στους δέλτους της ιστορίας με διθυραμβικά κείμενα ή αντιστοίχως καταδικαστικές κι αποτρόπαιες περιγραφές. Πίσω όμως και παράλληλα με αυτούς έζησαν και έδρασαν πολλοί που τ’ όνομα τους δεν καταγράφτηκε πουθενά και από μια περίοδο και μετά πέρασε μόνο στα κοινοτικά κιτάπια χωριών και οικισμών, στα κατάστιχα των εκκλησιών κατά τη τέλεση των παραδοσιακών μυστηρίων ή στα ληξιαρχεία των πόλεων. Υπάρχουν λοιπόν αναρίθμητοι που το όνομά τους δεν ακούστηκε, ούτε καταγράφτηκε πουθενά. Είναι οι άγνωστοι, οι άσημοι, οι ανώνυμοι. Αυτό δεν είναι απαραίτητα ένδειξη της μετριότητάς τους ή και της ασημαντότητάς τους. Είναι πιθανό ή σχεδόν σίγουρο ανάμεσα σ’ αυτούς να κρύβονται, καλυμμένα με τη σκόνη του χρόνου, πολύτιμα πετράδια που δε συντάραξαν την οικουμένη, μα έλαμψαν με τα ήρεμα χαρίσματά στο οικείο τους περιβάλλον, εκεί όπου έζησαν κι έδωσαν καλό παράδειγμα στους οικείους τους. Ίσως έτσι η μυθιστορηματική αναφορά τους να είναι μια μικρή δικαίωση της ζωής τους