. Η λειτουργία της Βασιλικής Οικοκυρικής Σχολής Πενταβρύσου το 1947 (;).

  Απόρροια, φίλες και φίλοι, τόσο, του Έλληνα Ιταλικού πολέμου, όσο και της Γερμανικής κατοχής μέχρι το 1945, πέρα από  τα ανθρώπινα θύματα, την οικονομική εξαθλίωση της χώρας μας. Στο κρίσιμο αυτό σημείο της χώρας, που θα έπρεπε να αρχίσει η ανοικοδόμηση κύρια από τη γερμανική λαίλαπα, αρχίζει η εγχώρια  Κομμουνιστική ανταρσία, τα αποτελέσματα της οποίας είναι γνωστά και τα πληρώνουμε  και σήμερα, μπορούμε να πούμε..
Ο μικρός αυτός πρόλογος έγινε, φίλες-φίλοι και όχι μόνο, για να αιτιολογήσουμε στην επικεφαλίδα της φώτο μας Νο 4.
 Είναι γνωστό, πως την δύσκολη εκείνη περίοδο, από το 1946 και πέρα, με πρωτοβουλία της Βασίλισσας Φρειδερίκης, ιδρύθηκαν Βασιλικά τεχνικά ιδρύματα πρόνοιας, όπως ξυλουργία-ραφεία-υδραυλικά κ.λ.π, , σε διάφορα ασφαλή χωριά και πόλεις, όπου φοίτησαν παιδιά ορφανά ή  από οικονομικά φτωχές οικογένειες.
Έτσι και στο γειτονικό μας χωριό, Πεντάβρυσος, με την επωνυμία, Βασιλική οικοκυρική Σχολή Πενταβρύσου,  όπου φοίτησαν περί τα 20 κορίτσια, με αντικείμενο μάθησης, της γυναικείας ραπτικής (μοδίστρα) ή και κεντημάτων.
Στη φώτο μας, από αριστερά:
ΣΕΙΡΑ 1η, καθιστές : Πολιτίδου Ελένη, Πολιτίδου Χρυσούλα  και στο μέσον του τραπεζιού, η δασκάλα και υπεύθυνη εκπαίδευσης, Χρυσοχοϊδου Τούλα.
ΣΕΙΡΑ 2η , όρθιες: Πολιτίδου Νούλα, Ξανθοπούλου Αντιγόνη, Ζαριφέ Ελευθερία, Πολιτίδου Μαρία (Μαρίτσα), Καϊντιλίδου (;) Μαρία, Χαριτίδου Ελένη, Κωσταντινίδου Ελένη, Χ;, Πολιτίδου Θεανώ(;), Γεωργιάδου Νίτσα και Πασαλίδου Δημητρούλα .
ΣΕΙΡΑ 3η, , όρθιες : Πολιτίδου Αρετή (;),  Χαριτίδου Μαρία, Πασαλίδου Ελένη του Κ, Πουρσανίδου Κλεονίκη, Γεωργιάδου Βέρα, Παπαδοπούλου Αγάπη, Πουρσανίδου Χρυσούλα, Δημητριάδου Δέσποινα και Παπαδοπούλου Ευγενία        

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ στον ΕΟΡΔΑΪΚΟ ΠΑΛΜΟ. στο φύλλο 1409 / 29 Ιανουαρίου 2014