Τετάρτη 6 Αυγούστου 2014

ΔΗΜΗΤΡΗΣ Γ. ΠΑΝΔΗΣ (1901-1977)

Γεννήθηκε στην Κέρκυρα, στο χωριό Μελίκια της Λευκίμμης , στην αυγή του εικοστού αιώνα. Σπούδασε φιλολογία στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας. Διορίστηκε καθηγητής στη δημόσια μέση εκπαίδευση και δίδαξε με ιδι...αίτερη ικανότητα και απόδοση εκατοντάδες μαθητές σε διάφορα γυμνάσια της χώρας. Στόχος και σκοπός της ζωής του ήταν η μόρφωση της ελληνικής νεολαίας. Η χαρά του ήταν να βλέπει τους μαθητές του να προοδεύουν και να προκόβουν στη ζωή .
Ευαίσθητος στα κοινωνικά προβλήματα, λάτρης της δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων δε μπορούσε να μείνει ασυγκίνητος από τους αγώνες του λαού για καλύτερη ζωή και ελπιδοφόρο μέλλον. Αυτή την ασυμβίβαστη στάση την πλήρωσε με απόλυση από τη θέση του, με συλλήψεις και εκτοπίσεις. Αλύγιστος, σταθερός δέχτηκε με ψηλά το κεφάλι όλες τις περιπέτειες .
Όταν αργότερα έγινε δυνατόν να εργαστεί πέρασε στο χώρο των φροντιστηρίων. Πριν το 1960 εργάστηκε στα «Φροντιστήρια Σαχίνη» που ήταν εγκαταστημένα στην οδό Σόλωνος .Στη συνέχεια ανοίγει τα « ΑΘΗΝΑΪΚΑ ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΑ» με συνεργάτη τον επίσης φιλόλογο καθηγητή Κώστα Τισσανάκη. Είναι φιλολογικό φροντιστήριο εγκαταστημένο στον πρώτο όροφο της πλατείας Κάνιγγος 15. Αυτό λειτούργησε μέχρι το 1967, όταν το έκλεισε η χούντα των συνταγματαρχών.
Από τις δύσκολες περιπέτειες της ζωής του η υγεία του είχε υποσκαφθεί. Η αδύνατη πια καρδιά του έσβησε στις 12 Μαρτίου 1977. Τα τρία παιδιά του ζουν και τιμούν τη μνήμη του. Μετά το θάνατό του γράφτηκαν επαινετικά σχόλια και βιογραφικά στοιχεία στο Ριζοσπάστη , ( Ρόζα Ιμβριώτη ) το Βήμα, ( Γιάννης Λουκάς ) και σε τοπικές Κερκυραϊκές εφημερίδες.
Δείτε περισσότερα
Φωτογραφία: ΔΗΜΗΤΡΗΣ  Γ.  ΠΑΝΔΗΣ (1901-1977)

   Γεννήθηκε στην Κέρκυρα, στο χωριό Μελίκια της Λευκίμμης , στην αυγή του εικοστού αιώνα. Σπούδασε φιλολογία στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας. Διορίστηκε καθηγητής  στη δημόσια μέση εκπαίδευση και δίδαξε με ιδιαίτερη ικανότητα  και απόδοση εκατοντάδες μαθητές σε διάφορα γυμνάσια της χώρας. Στόχος και σκοπός της ζωής του  ήταν η μόρφωση της ελληνικής νεολαίας. Η χαρά του ήταν να βλέπει τους μαθητές του να προοδεύουν και να προκόβουν στη ζωή .
   Ευαίσθητος στα κοινωνικά προβλήματα, λάτρης της δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων δε μπορούσε να μείνει  ασυγκίνητος από τους αγώνες του λαού για καλύτερη ζωή και ελπιδοφόρο μέλλον. Αυτή την ασυμβίβαστη στάση την πλήρωσε με απόλυση από τη θέση του, με συλλήψεις και εκτοπίσεις. Αλύγιστος, σταθερός δέχτηκε με ψηλά το κεφάλι όλες τις περιπέτειες .
   Όταν αργότερα έγινε δυνατόν να εργαστεί πέρασε στο χώρο των φροντιστηρίων. Πριν το 1960 εργάστηκε στα «Φροντιστήρια Σαχίνη» που ήταν εγκαταστημένα στην οδό Σόλωνος .Στη συνέχεια  ανοίγει τα       « ΑΘΗΝΑΪΚΑ  ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΑ» με συνεργάτη τον επίσης φιλόλογο καθηγητή Κώστα Τισσανάκη. Είναι φιλολογικό φροντιστήριο εγκαταστημένο στον πρώτο όροφο της πλατείας Κάνιγγος  15. Αυτό λειτούργησε  μέχρι το 1967, όταν το έκλεισε η χούντα των συνταγματαρχών.
   Από τις δύσκολες περιπέτειες της ζωής του η υγεία του είχε υποσκαφθεί. Η αδύνατη πια καρδιά του έσβησε στις 12 Μαρτίου 1977.   Τα τρία παιδιά του ζουν και τιμούν τη μνήμη του. Μετά το  θάνατό του γράφτηκαν επαινετικά σχόλια και βιογραφικά στοιχεία στο Ριζοσπάστη ,  ( Ρόζα Ιμβριώτη ) το Βήμα, ( Γιάννης Λουκάς ) και σε τοπικές Κερκυραϊκές εφημερίδες.

 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου