Κ λ ή σ η
Κάθε τόσο στον ύπνο του βλέπει τον εξής εφιάλτη: Μορφές ακαθόριστες, άγνωστες κι αναπάντητες μαζί του που κινούνται στο χώρο ασυντόνιστα, χωρίς προορισμό. Κι όμως! Κάποια στιγμή μέσα σ’ αυτό το ασαφές κι ανώνυμο πλήθος μια μορφή γνωστή και μη εξαιρετέα του γνέθει με το χέρι και τον καλεί κοντά της. Και τότε θυμάται ότι αυτός που τον καλεί αναχώρησε με τραγικό τρόπο απ’ τη ζωή πριν λίγο καιρό. Ποιο είναι τότε το νόημα της κλήσης; Του στέλνει απλώς χαιρετίσματα ή είναι πρόσκληση να τον συντροφεύσει;