Θυμάσαι
που σ’ απέφευγα;
Ήταν γιατί ντρεπόμουν
Μια ντροπή ντροπαλή
Κρυμμένη στις γωνιές...
μιας σκέψης πολυάσχολης
Είχα πολλά σκεπάσματα
να την καλύψω
Κι όταν βρισκόμουν μόνος
Κατέφευγα
στα εύκολα θεάματα
που κερδίζουν τη σκέψη