Για το πώς πρέπει να γράφεται η λέξη Χημεία στο παρελθόν (1870- 1950) έγιναν πολλές συζητήσεις από ήρεμες έως γεμάτες ένταση μεταξύ διαφόρων επωνύμων και καθηγητών του αντίστοιχου κλάδου. Αρθρογραφία σε εφημερίδες και επιστημονική περιοδικά μέχρι ειδικά βιβλία με αντικείμενο το θέμα (π.χ ο καθηγητής της Οργανικής Χημείας Γεώργιος Θ. Ματθαιόπουλος με τίτλο
«Η Ελληνική χημική ονοματολογία…»).
Εκείνος που με πείσμα έδωσε μάχη στο θέμα είναι ο Λέσβιος από... το Μανταμάδο καθηγητής στο Π. Α, ο Μιχαήλ Στεφανίδης, που το 1924 διορίστηκε έκτακτος καθηγητής στην ειδικώς γι αυτόν ιδρυθείσα έδρα της Ιστορίας των Φυσικών Επιστημών, που διατηρήθηκε μέχρι το θάνατό του, το 1957 και μετά κανείς δε διορίστηκε στη θέση του μέχρι την ανασύσταση της ανάλογης έδρας στα τελευταία χρόνια. Στις 6 Αυγούστου του 1935 γίνεται μόνιμος και το 1938 τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών.
Πολυγραφότατος ισχυριζόταν παραπέμποντας σε ιστορικές πηγές ότι η λέξη πρέπει να γράφεται ΧΥΜΕΙΑ και προέρχεται από το αρχαίο ρήμα χυμεύω
Ενδεικτικά : Η πρώτη ελληνική χυμική ονοματολογία , Συμβολαί εις την ιστορίαν της Χυμείας , Ψαμμουργική και Χυμεία , Χυμευτική και δημώδης ονοματολογία κα. Παρά τις επίμονες μάχες που έδωσε επικράτησε η γραφή ΧΗΜΕΙΑ ,αφού οι δυο καθηγητές στις έδρες της Ανόργανης Κωνσταντίνος Ζέγγελης και Ματθαιόπουλος της Οργανικής στα διδακτικά τους συγγράμματα επέβαλαν τη σημερινή γραφή
Η χθεσινή αναφορά στο μικρό και εκλαϊκευτικό βιβλίο του Ρουσόπουλου Η ΧΗΜΙΑ ΤΟΥ ΛΑΟΥ έχει σχέση μ’ ένα κίνημα του δημοτικισμού στις αρχές του 20ου αιώνα να εισάγουν δημώδεις και απλές λέξεις στην επιστημονική ορολογία, προσπάθεια που δε συνεχίστηκε. Μια χαρακτηριστική περίπτωση είναι του Ελισαίου Γιαννίδη (ψευδώνυμο), που εξέδωσε την ΑΣΤΡΟΝΟΜΙΑ στη γλώσσα του Ψυχάρη. Αλλά γι αυτό μαζί με άλλα θα επανέλθω αναλυτικά αργότερα
Δείτε περισσότερα
«Η Ελληνική χημική ονοματολογία…»).
Εκείνος που με πείσμα έδωσε μάχη στο θέμα είναι ο Λέσβιος από... το Μανταμάδο καθηγητής στο Π. Α, ο Μιχαήλ Στεφανίδης, που το 1924 διορίστηκε έκτακτος καθηγητής στην ειδικώς γι αυτόν ιδρυθείσα έδρα της Ιστορίας των Φυσικών Επιστημών, που διατηρήθηκε μέχρι το θάνατό του, το 1957 και μετά κανείς δε διορίστηκε στη θέση του μέχρι την ανασύσταση της ανάλογης έδρας στα τελευταία χρόνια. Στις 6 Αυγούστου του 1935 γίνεται μόνιμος και το 1938 τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών.
Πολυγραφότατος ισχυριζόταν παραπέμποντας σε ιστορικές πηγές ότι η λέξη πρέπει να γράφεται ΧΥΜΕΙΑ και προέρχεται από το αρχαίο ρήμα χυμεύω
Ενδεικτικά : Η πρώτη ελληνική χυμική ονοματολογία , Συμβολαί εις την ιστορίαν της Χυμείας , Ψαμμουργική και Χυμεία , Χυμευτική και δημώδης ονοματολογία κα. Παρά τις επίμονες μάχες που έδωσε επικράτησε η γραφή ΧΗΜΕΙΑ ,αφού οι δυο καθηγητές στις έδρες της Ανόργανης Κωνσταντίνος Ζέγγελης και Ματθαιόπουλος της Οργανικής στα διδακτικά τους συγγράμματα επέβαλαν τη σημερινή γραφή
Η χθεσινή αναφορά στο μικρό και εκλαϊκευτικό βιβλίο του Ρουσόπουλου Η ΧΗΜΙΑ ΤΟΥ ΛΑΟΥ έχει σχέση μ’ ένα κίνημα του δημοτικισμού στις αρχές του 20ου αιώνα να εισάγουν δημώδεις και απλές λέξεις στην επιστημονική ορολογία, προσπάθεια που δε συνεχίστηκε. Μια χαρακτηριστική περίπτωση είναι του Ελισαίου Γιαννίδη (ψευδώνυμο), που εξέδωσε την ΑΣΤΡΟΝΟΜΙΑ στη γλώσσα του Ψυχάρη. Αλλά γι αυτό μαζί με άλλα θα επανέλθω αναλυτικά αργότερα
Δείτε περισσότερα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου