Ιωσηφόγλειο ορφανοτροφείο

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Το Ιωσηφόγλειο Ορφανοτροφείο είναι ιστορικό οικοδόμημα στη Νέα Σμύρνη, επί της Λεωφόρου Συγγρού, που χτίστηκε τη δεκαετία του 1920 με έξοδα του Μικρασιάτη Χαράλαμπου Ιωσηφόγλου για να φιλοξενήσει τα ορφανά που υπήρχαν μεταξύ της προσφύγων της Μικρασιατικής Καταστροφής. Αργότερα φιλοξένησε παιδιά που έμειναν ορφανά εξαιτίας του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Από το 1951 ως το 1995, στέγασε την Επαγγελματική Σχολή «Αγία Βαρβάρα» του Εθνικού Οργανισμού Πρόνοιας, ενώ έκτοτε φιλοξενεί μαθήτριες εφηβικής ηλικίας που είναι ορφανές ή έχουν οικογενειακά προβλήματα.

ΊδρυσηΤο «Ιωσηφόγλειο» ορφανοτροφείο αρρένων κτίστηκε από τον μικρασιάτη τραπεζίτη και επιχειρηματία Χαράλαμπο Ιωσηφόγλου, στη λεωφόρο Συγγρού, σε έκταση 8.415 τ.μ. που παραχωρήθηκε από το Ελληνικό Δημόσιο και βρίσκεται στα όρια του δήμου Ν. Σμύρνης. Η οικοδόμηση του κτιρίου ολοκληρώθηκε το 1929 και το ορφανοτροφείο άρχισε να λειτουργεί το 1932. Σκοπός του ιδρύματος ήταν η φιλοξενία ορφανών αγοριών προσφυγόπουλων.

Στον εσωτερικό του περίβολο υπάρχει εκκλησάκι του Αγίου Χαραλάμπους, το οποίο θεμελιώθηκε από τον ίδιο τον ευεργέτη αλλά ολοκληρώθηκε από τον γιο του Όμηρο Ιωσηφόγλου. Το 1941 το ίδρυμα επιτάχθηκε από τις αρχές κατοχής, για τη στέγαση στρατιωτικών μονάδων. Με την απελευθέρωση επαναλειτούργησε ως Ορφανοτροφείο παιδιών της.

Παιδούπολη Το 1951 έπαψε να λειτουργεί ως ορφανοτροφείο και στέγασε την "Οικοκυρική και Επαγγελματική Σχολή Αγία Βαρβάρα", του Εθνικού Οργανισμού Προνοίας και κατόπιν ως Παιδούπολη. Η σχολή λειτουργούσε από τον Μάιο του 1949 στη Γλυφάδα, με την επωνυμία "Παιδούπολη-Επαγγελματική Σχολή Αγία Βαρβάρα". Το 1951 μεταφέρθηκε στο Ιωσηφόγλειο Ν. Σμύρνης. Η δημιουργία της σχολής αρχικά είχε στόχο την επαγγελματική κατάρτιση κοριτσιών, θυμάτων του εμφυλίου πολέμου, τα οποία ήταν ορφανά ή είχε διαλυθεί η οικογένειά τους.

Σκοπός ήταν να αποκτήσουν τα κορίτσια ένα βιοποριστικό επάγγελμα που θα τους έδινε τη δυνατότητα επιβίωσης μετά την ενηλικίωσή τους και την επιστροφή τους στην πατρίδα τους. Δεύτερος στόχος ήταν η ανάπτυξη της ικανότητας μετάδοσης και διδασκαλίας επαγγελματικών δεξιοτήτων: ραπτικής, κεντήματος, υφαντικής κλπ από τις απόφοιτες. Αργότερα το εκπαιδευτικό πρόγραμμα εμπλουτίστηκε με οικοκυρική και θεωρητική εκπαίδευση διάρκειας δύο ετών. Το 1972 θεσμοθετήθηκε η τριετής φοίτηση στα εργαστήρια της σχολής.

Επαγγελματική Σχολή Το 1983 η σχολή μετονομάστηκε σε "Ειδική Επαγγελματική Σχολή Αγία Βαρβάρα". Ταυτόχρονα η σχολή προχώρησε σε επέκταση της εκπαιδευτικής δραστηριότητας σε εξωτερικούς μαθητές, κορίτσια και αγόρια εφηβικής ηλικίας. Έτσι στα υπάρχοντα εργαστήρια υφαντικής, ραπτικής και κεντήματος προστέθηκαν εργαστήρια αγγειοπλαστικής, ξυλουργικής, μεταλλοπλαστικής και κοσμήματος.

Το 1995 σταμάτησε η λειτουργία του προγράμματος επαγγελματικής κατάρτισης λόγω διακοπής των επιχορηγήσεων. Το πρόγραμμα φιλοξενίας εφήβων κοριτσιών συνεχίζει τη λειτουργία του μέχρι σήμερα. Φιλοξενεί εσωτερικές μαθήτριες οι οποίες στερούνται οικογένειας ή αυτή αντιμετωπίζει προβλήματα. Εισάγονται στη σχολή έπειτα από εισαγγελική εντολή ή μεσολάβηση άλλων φορέων, σπανιότερα δε έπειτα από αίτηση των κηδεμόνων τους. Τα παιδιά φοιτούν σε γυμνάσια και λύκεια της περιοχής ή σε ειδικά προγράμματα κατάρτισης.