Ιφιγένεια Συγγρού (1842-1921)

Η Ιφιγένεια Ανδρέα Συγγρού γεννήθηκε το 1842, κόρη του Ιωάννη και της Αγλαΐας Μαυροκορδάτου και ζούσε στη Χάλκη ενώ καταγόταν από τη Χίο. Διαθέτοντας αρχοντικό παράστημα, κατόρθωσε να σαγηνεύσει τον Εθνικό ευεργέτη Ανδρέα Συγγρό που – αν και εκ πεποιθήσεως εργένης – τελικώς θα την παντρευτεί ανήμερα το Πάσχα του 1875. Εκείνος ήταν 44 και η Ιφιγένεια 33 ετών, και έζησαν μαζί 25 ευτυχισμένα χρόνια. Άφησε την τελευταία της πνοή στην Αθήνα το 1921.

Αφιέρωσε εξολοκλήρου τη ζωή της στην προστασία της παιδικής ηλικίας, ήταν η πηγή έμπνευσης και η κινητήριος δύναμη κάθε φιλεύσπλαχνης ενέργειας και επιλογής ανθρωπιστικού χαρακτήρα του συζύγου της, υποκινώντας τη συστηματικότερη καλλιέργεια των φιλανθρωπικών του πρωτοβουλιών του. Η συνολική κοινωνική δραστηριότητα της Ιφιγένειας Συγγρού την ανέδειξε σε μια από τις πρωτοπόρες γυναικείες φυσιογνωμίες της αθηναϊκής κοινωνίας στον τομέα της πρόνοιας. Διετέλεσε πρόεδρος επί σειρά ετών του Νοσοκομείου «Ευαγγελισμός», του διοικητικού συμβουλίου του Αμαλιείου Ορφανοτροφείου και του Συλλόγου Εκπαιδεύσεως Νεανίδων.

Μετά το θάνατο του συζύγου της, θα ζήσει για περισσότερο από 20 χρόνια στη

μεγαλοπρεπή έπαυλη του Κτήματος Συγγρού. Βασική της φροντίδα υπήρξε η προσπάθεια για την ολοκλήρωση των οραμάτων τους, όπως αυτά είχαν διατυπωθεί στη διαθήκη του. Έτσι, θα μεριμνήσει για τη δημοσίευση των Απομνημονευμάτων του Ανδρέα Συγγρού, την ανέγερση του Νοσοκομείου «Ανδρέας Συγγρός», και δωρεές χρηματικών ποσών για τη βελτίωση του συστήματος ύδρευσης των Αθηνών και για τη κατασκευή της λεωφόρου που φέρει το όνομα του εθνικού ευεργέτη.

O θάνατός της (1921) έκανε φτωχότερη την κοινωνική μέριμνα στην Ελλάδα. Με τη διαθήκη της κληροδότησε στο ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών το Μέγαρο Συγγρού στη συμβολή της σημερινής Βασιλίσσης Σοφίας και Ζαλοκώστα, αλλά και σημαντικά χρηματικά ποσά για σκοπούς κοινωφελών ιδρυμάτων. Η δωρεά του Κτήματος Συγγρού στην Ελληνική Γεωργική Εταιρεία (σήμερα Ι.Γ.Ε.) συνιστά την κορωνίδα της συνολικής προσφοράς της για την παιδική ηλικία και νεότητα.

Το 1921, με βάση τα οριζόμενα στη διαθήκη της Ιφιγένειας Συγγρού, το ομώνυμο Κτήμα κληροδοτήθηκε στην τότε Ελληνική Γεωργική Εταιρεία, προκειμένου να ιδρυθεί σχολή κηπουρικής, πτηνοτροφίας, μελισσοκομίας, σηροτροφίας, και κτηνοτροφίας με αποστολή την εκπαίδευση «καλών γεωργών και κηπουρών».