Ιστορικό-Σκιαγράφημα της Γερμανικής Σχολής Αθηνών

Τελευταία ενημέρωση : Τετάρτη, 14/11/2012

Η Γερμανική Σχολή Αθηνών αναπολεί με υπερηφάνεια την υπερεκατονταετή ιστορία της. Ιδρύθηκε το 1896 από τον διάσημο αρχαιολόγο Wilhelm Dörpfeld.
Η Σχολή, που ιδρύθηκε με σκοπό να λειτουργήσει ως «Σχολείο Συνάντησης» μαθητών διαφορετικών εθνοτήτων και πολιτισμών, λειτουργεί στο Μαρούσι και αποτελείται από το Γερμανικό τμήμα πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και από το Ελληνικό τμήμα με Γυμνάσιο και Λύκειο.
Η Σχολή παρέχει, με τη βοήθεια Γερμανών και Ελλήνων καθηγητών, σε 1000 περίπου μαθητές μοντέρνα, σύγχρονη εκπαίδευση και προετοιμασία με προοπτική την ζωή στην ενωμένη Ευρώπη.

Η ίδρυση της Σχολής
Ο πρώτος γερμανικός εκπαιδευτικός οργανισμός ιδρύθηκε στην Ελλάδα το 1834. Η ανάγκη για τη δημιουργία ενός τέτοιου σχολείου προέκυψε, καθώς ήρθαν στη χώρα πολλοί Γερμανοί λόγιοι, υπάλληλοι, έμποροι, ιατροί, τεχνίτες και στρατιωτικοί μαζί με τις οικογένειές τους μετά την ανάληψη της Αντιβασιλείας από τον Όθωνα. Η σχολή λειτούργησε έως το 1862 που ο ‘Όθωνας εγκατέλειψε την Ελλάδα. Από το 1872 λειτούργησε με ιδιωτική πρωτοβουλία μια γερμανική σχολή, στην οποία τα μαθήματα γίνονταν μόνο Κυριακές και αργίες. Το κλείσιμό της το 1888 οφείλεται στην οικονομική κρίση.
Το 1896 ο αρχαιολόγος Wilhelm Doerpfeld και οι οικογένειες Γερμανών που κατοικούσαν στην Ελλάδα ανέλαβαν την πρωτοβουλία της ίδρυσης ενός σχολείου για τη διαπαιδαγώγηση και εκπαίδευση των παιδιών τους. Το 1897 δημιουργήθηκε ο Σχολικός Σύλλογος που θα αποτελέσει και φορέα της σχολής, ενώ την ίδια χρονιά εξασφαλίστηκε η οικονομική υποστήριξη από τη Γερμανική Κυβέρνηση. Από το σχολικό έτος 1898-99 είχε δικό της νηπιαγωγείο και μέχρι τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο διατήρησε το χαρακτήρα δημοτικού σχολείου. Ο αριθμός των μαθητών έφτασε τους 200 μέχρι το αναγκαστικό κλείσιμο της σχολής 1917 εξαιτίας του πολέμου.

Η περίοδος μεταξύ των δύο παγκοσμίων πολέμων
Στις δύο δεκαετίες μεταξύ των παγκοσμίων πολέμων η σχολή εξελίχθηκε και αναβαθμίστηκε σταδιακά από τριτάξιο δημοτικό σε ένα σχολείο από το οποίο οι μαθητές μπορούσαν να αποφοιτήσουν με γερμανικό και ελληνικό απολυτήριο. Η πορεία αυτή δεν ήταν εύκολη, αφού υπήρχαν πολλά προβλήματα που έπρεπε να ξεπεραστούν. Πάντως ο αριθμός των μαθητών, που συνεχώς αυξάνονταν, δείχνει το έντονο ενδιαφέρον που υπήρχε για τη Σχολή. Η αναγνώριση –έστω και περιορισμένη- από το Ελληνικό Κράτος το 1927 ενίσχυσε την πρόοδο αυτή.
Το 1935 η Σχολή αναγνωρίστηκε ως «Πλήρες Δημόσιο Ανώτερο Εκπαιδευτήριο» από το Γερμανικό Υπουργείο Επιστημών, Παιδείας και Λαϊκής Επιμόρφωσης. Ενώ την 1η Απριλίου 1939 διορίστηκε παράλληλα με το Γερμανό και Έλληνας Διευθυντής και η Σχολή πήρε την άδεια για τη λειτουργία μικτών τμημάτων, γεγονός που αποτελούσε εξαίρεση, γιατί ο νόμος όριζε διαχωρισμό τάξεων και φύλων.

Μετά το Β ’παγκόσμιο πόλεμο
Τα γεγονότα του 1944 είχαν σαν αποτέλεσμα την εγκατάλειψη της Σχολής, η οποία επαναλειτούργησε το 1956, όπως είναι φυσικό, με πολλά προβλήματα. Όμως ο αυξανόμενος αριθμός μαθητών και οι ανάγκες για μεγαλύτερους χώρους οδήγησαν το Γερμανικό Υπουργείο Εξωτερικών στην απόφαση για την ανέγερση ιδιόκτητου σχολικού κτιρίου.
Το 1959 ήταν χρονιά μεγάλων μεταρρυθμίσεων για τη Γ.Σ.Α. Καθιερώθηκε για πρώτη φορά μετά τον πόλεμο το γερμανικό απολυτήριο, ενώ δημιουργήθηκαν δύο γυμνασιακά τμήματα, ένα ελληνικό και ένα γερμανικό. Ο διαχωρισμός αυτός ήταν απαραίτητος γιατί στο πλαίσιο της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης της Κυβέρνησης Καραμανλή ορίζονταν πολύ συγκεκριμένα το περιεχόμενο των μαθημάτων που έπρεπε να διδάσκονται οι Έλληνες μαθητές, ώστε να μην απομακρύνονται από το εθνικό παιδαγωγικό σύστημα ακόμα και αν φοιτούσαν σε ξένα σχολεία.

Η σχολή τα τελευταία 25 χρόνια
Η πορεία της Γ.Σ.Α. τα τελευταία χρόνια είναι σταθερά ανοδική. Το ενδιαφέρον και η αγάπη του κόσμου αποδεικνύεται ισχυρός σύμμαχος στην εξελικτική πορεία της. Έχουν γίνει μεγάλες προσπάθειες για τη βελτίωση της ποιότητας σπουδών σε όλους τους τομείς -στο εκπαιδευτικό/διδακτικό πρόγραμμα, στις επιμέρους/εξωδιδακτικές δραστηριότητες, στις κτιριακές εγκαταστάσεις- που με ιδιαίτερη χαρά διαπιστώνεται ότι αποφέρουν καρπούς. Γεγονός που αποδεικνύεται από τις επιτυχίες των μαθητών που αποφοιτούν από τη σχολή, καθώς ένας ιδιαίτερα μεγάλος αριθμός έχει διακριθεί στην πολιτική, στις τέχνες, στον επιστημονικό και επιχειρηματικό τομέα.
Και επειδή ένα σχολείο είναι ζωντανός οργανισμός, άρα συνεχώς μεταβαλλόμενος, τα σχέδια για περαιτέρω ανάπτυξη και εξέλιξη της Γερμανικής Σχολής Αθηνών συνεχίζονται με γνώμονα πάντα το σεβασμό και την αγάπη για το μαθητή.