Ο ι … κ α τ α λ ή ψ ε ι ς … τ ω ν… σ χ ο λ ε ί ω ν

                       Λόγω επικαιρότητας αναβιώνω ένα άρθρο μου για    

                                                ένα εκπαιδευτικό θέμα

Μέσα στο πνεύμα της «ανέμελης» μοιρασιάς δικαιωμάτων, χωρίς να εξασφαλίζονται οι όροι και οι προϋποθέσεις εφαρμογής τους, χωρίς να εφαρμόζονται οι στοιχειώδεις εγγυήσεις, ψηφίστηκε πριν από αρκετά χρόνια ο νόμος των καταλήψεων, που έγινε επικίνδυνο εργαλείο στα χέρια μιας δράκας ακτιβιστών με προθέσεις ξένες προς το γράμμα και το πνεύμα του νόμου.

Έτσι αγοράζοντας μια κλειδαριά μπορούν κάποιοι να κλειδώνουν το σχολείο και να απαγορεύουν την είσοδο στους καθηγητές και στους μαθητές που διαφωνούν με αυτές τις τακτικές. Οι γονείς αναποφάσιστοι έως φοβισμένοι στέκονται μετέωροι και αδρανείς φοβούμενοι την κατακραυγή. Γιατί στις περιπτώσεις που κάποιοι τόλμησαν να αντιδράσουν, αντιμετωπίστηκαν από τους κυρίαρχους στα ΜΜΕ, ως αντιδραστικοί παράγοντες, φασίστες κι ό,τι άλλο περνάει από το μυαλό των έξυπνων, που εκτοξεύουν αστήρικτες κατηγορίες για να καλύψουν την αυθαιρεσία τους. Κανείς δε διέβλεψε την αγωνία του γονέα να εξασφαλίσει στο παιδί του ανοιχτό σχολειό και γνώσεις. Έτσι, σε ατομική βάση ο καθένας, κοίταζε να εξασφαλίσει για το δικό του παιδί το συγκριτικό πλεονέκτημα. Οι δήθεν πολέμιοι της «παραπαιδείας» έκαναν φιλότιμες προσπάθειες ενίσχυσης του θεσμού. Παράξενο μεν, αληθέστατο δε

Αν κάνουμε έναν χοντρικό απολογισμό των χιλιάδων καταλήψεων αυτά τα χρόνια εύκολα μπορούμε να καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι αντί να βελτιώσουν την κατάσταση στα σχολεία και το επίπεδο της αποδιδόμενης διδασκαλίας στη πράξη την έβλαψαν πολλαπλώς και αποδόμησαν ακόμα περισσότερο την ήδη ασθενούσα εκπαίδευση. Μέσα στις συνθήκες της πλήρους έλλειψης ελέγχου μια σειρά έκνομες ενέργειες θεωρήθηκαν ως φυσιολογικές και δικαίωμα του οποιουδήποτε να τις πράττει. Θα προσθέσω τις άπειρες χαμένες ώρες διδασκαλίες και τα εκατομμύρια των ζημιών του εξοπλισμού που κρύφτηκαν κάτω από το χαλί και η αντικατάσταση τους από τους- με ελαστική συνείδηση πολιτικούς- βαπτίστηκαν ως… νέες επενδύσεις. Θα το πω ευθέως και χωρίς φιοριτούρες και καθυστερήσεις την προσωπική μου γνώμη

    «Ο ΝΟΜΟΣ ΗΤΑΝ ΛΑΘΟΣ ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ ΠΑΡΑΥΤΑ»

Βεβαίως οι μαθητές έχουν προβλήματα, βεβαίως η κατάσταση στο χώρο της παιδείας δεν είναι ειδυλλιακή, μα οι καταλήψεις τόσων ετών πρέπει να το πούμε- χωρίς φόβο, αλλά με πάθος - την έκαναν χειρότερη. Εξαρχής θέλω ένα να ξέρετε. Όταν κλείνει ένα σχολείο χτυπάνε καμπανάκια σε κελιά της φυλακής να δεχθεί τους μελλοντικούς της τροφίμους ( θυμηθείτε π.χ. πυρήνες της φωτιάς}

Υπάρχει μια αλυσίδα άλλων μορφών πάλης που μπορούν να χρησιμοποιούν για την βελτίωση, κατά την άποψή τους, της επικρατούσας κατάστασης. Εκλογή πενταμελούς , προφορική συζήτηση με τη διεύθυνση του σχολείου, έγγραφη αναφορά στο σύλλογο των καθηγητών και την περιφερειακή διεύθυνση εκπαιδεύσεως, επιστολή στο αρμόδιο υπουργείο, επιστολή διαμαρτυρίας στις εφημερίδες με τελευταίο όπλο την αποχή για όσους επιθυμούν από τα μαθήματα, με τις προβλεπόμενες βεβαίως συνέπειες. Το κλείσιμο του σχολείου απαγορεύεται σε κάθε περίπτωση

Χρειάζεται και μια ακόμα, κατά τη γνώμη μου, διορθωτική επέμβαση  στο σχολείο. Ο εξοπλισμός του καθηγητή με δικαιώματα, που θα του δίνουν τη δυνατότητα επιβολής στην τάξη. Η τιμωρία από τη μια κι ο έπαινος από την άλλη είναι, για την ηλικιακή περίοδο που βιώνει ο έφηβος απαραίτητα εργαλεία για τη σωστή οικοδόμηση του χαρακτήρα του.