ΙΒ. Λόγια καθημερινά

…………Σε είδα ανεπάντεχα και για λίγο, φίλε των νεανικών μας χρόνων. Μια καλησπέρα προλάβαμε να πούμε, πριν από τον αναγκαστικό χωρισμό. Κι όμως αυτή η συνάντηση άνοιξε βάραθρα αναμνήσεων μέσα μου. Έγινε αιτία αναπόλησης του παρελθόντος  και σύγκρισης με το παρόν

Δεν ξέρω ακόμα τους μετέπειτα σταθμούς της δικής σου πορείας. Δεν ξέρω αν ακλόνητος συνεχίζεις να υπηρετείς  το νεανικό όνειρο ή αν έφαγες στην  πορεία και συ τις κατραπακιές σου.  Όμως θέλω να ξέρεις κάτι

Έτσι κι αλλιώς σ’ αγαπάω, όπως πάντα αγαπούσαμε αυτή τη χώρα Απλώς οι εξουσιαστές δεν κατανοούσαν ότι τη θέλαμε αλλιώς. Για μένα είναι ευκαιρία να σου πω δυο- τρία πραγματάκια έστω κι αν δεν φτάσουν στ’ αυτιά σου.  Δε με πειράζει! Τη δική μου ανάγκη περισσότερο καλύπτουν

Στη ζωή, φίλε, συνάντησα φουρτούνες πολλές, μα κι ωραία απάγκια. Οι φουρτούνες δεν με άλλαξαν. Ίσα- ίσα μου έδιναν κουράγιο και δύναμη να συνεχίζω. Άλλα είναι αυτά που με ταρακούνησαν.

Βλέπεις τα πράγματα δεν πήγαν καλά. Κατηφόρισαν πολύ χαμηλά κι ήρθε με τραγικό τρόπο  η αποκάλυψη των ψευδαισθήσεων. Τίποτε δεν επαληθεύτηκε, τίποτα δεν ήταν, όπως ονειρευτήκαμε

Όμως- να το ξέρεις- ακόμα κι αυτό θα το άντεχα γιατί μέσα μου υπάρχει απόθεμα δύναμης. Εκείνο που δεν υποφέρεται είναι η εσωτερική διάψευση. Ο εχθρός δεν ήταν μόνο ο ταξικός. Ο εχθρός βρίσκεται και στις γραμμές μας. Το σκουλήκι μπήκε στα σπλάχνα και μετάδωσε την αρρώστια παντού

Χριστέ μου, πού να στηριχτείς πλέον;  Δώσε μια απάντηση παρακαλώ;