Η πόλη αλλάζει

Η πόλη γύρω μου βουλιάζει. Γίνεται άμορφος, άχαρος κι άγευστος πολτός. Από αστικές γειτονιές ανθρώπων που ζούσαν εν ειρήνη, αγαπούσαν, τραγουδούσαν, αλλά φυσικά ενίοτε και μάλωναν. Από γωνιές της εργατούπολης που οι άνθρωποι γλεντάγανε σε ομάδες μέσα στις αλάνες, που γνωρίζονταν και επικοινωνούσαν μεταξύ τους μετασχηματίζεται καθημερινά σε μια πόλη φοβισμένη, με κατοίκους, που ανησυχούν για τη ζωή και το βιός τους κι έτσι απομονώνονται. Με ανθρώπους που  κλειδαμπαρώνονται πίσω από τις κλειστές τους πόρτες. Τώρα πια η επικοινωνία με το εξωτερικό περιβάλλον γίνεται περισσότερο με το τηλέφωνο, ίσως και με το ιντερνέτ. Η καθημερινή ενημέρωση για τα γεγονότα εξαντλείται μέσα από ό,τι σερβίρει επιλεκτικά η ισοπεδωτική τηλεόραση. Οι έξοδοι είναι σύντομες, σποραδικές και οι περισσότερες για την εξυπηρέτηση βιοτικών αναγκών και την προμήθεια των ημερήσιων τροφίμων.

 Ένα θέμα για προβληματισμό σήμερα είναι η επίδραση του φόβου και της σκοτεινής τρομοκρατίας στην αισθητική εικόνα της πόλης μας. Πλήρως αρνητική! Οι μικρές βελτιώσεις που έγιναν στη διάρκεια της προετοιμασίας για τους ολυμπιακούς αγώνες του 2004, όχι μόνο εξαφανίστηκαν, αλλά και μια σειρά από τις προϋπάρχουσες όμορφες νότες μέσα στην πόλη καταστρέφονται από τους εγχώριους βάνδαλους.

Η όμορφη πόλη μας μετασχηματίζεται σιγά-σιγά σε σιδερόφρακτο φρούριο. Κάγκελα στα παράθυρα, πόρτες βαριές ασφαλείας, ρολά, που συμπληρώνουν τις εξωτερικές προθήκες των καταστημάτων και των δημόσιων κτιρίων, αλλά όταν κατεβαίνουν κρύβουν τα πάντα και χάνεται η όποια ομορφιά τους. Τράπεζες και  μαγαζιά που μοιάζουν με φυλακές, σπίτια που μετασχηματίζονται σε κλουβιά,. Είναι καιρός να γίνει μια μελέτη για την επίδραση του φόβου και της τρομοκρατίας στην αισθητική εικόνα της πόλης μας