27/6/1776 γεννήθηκε
Η Μαρί-Σοφί Ζερμαίν (Marie-Sophie Germain), στο Παρισι
Η Μαρί-Σοφί Ζερμαίν (Marie-Sophie Germain), στο Παρισι
Αυτοδιδακτη μαθηματικός, φυσικός και φιλόσοφος. Παρά την αντίθετη άποψη των γονέων της και τις δυσκολίες της ανδροκρατούμενης κοινωνίας της εποχής της, κατάφερε να μορφωθεί διαβάζοντας μόνη της τα βιβλία που έβρισκε στη βιβλιοθήκη του πατέρα της. Αφού έμαθε για το θάνατο του Αρχιμήδη , ξεκίνησε μία δια βίου μελέτη των μαθηματικών και της γεωμετρίας, μαθαίνοντας ακόμη και τη λατινική και την ελληνική, ώστε να μπορεί να διαβάζει κλασικά έργα.
Αλληλογραφούσε με διάσημους μαθηματικούς, όπως τον Λαγκράνζ, τον Λεζάντρ και τον Γκάους, χρησιμοποιώντας αρχικά το όνομα Λε Μπλάν, ενός φοιτητή που είχε εγκαταλείψει τις σπουδές του και είχε φύγει από το Παρίσι. Όταν ο Λαγκράνζ έμαθε ότι ήταν γυναίκα, έγινε μέντορας της και η Ζερμαίν σύντομα άρχισε να συναντάται με άλλους εξέχοντες μαθηματικούς εκείνης της εποχής, αφού δεν την άφηναν να φοιτήσει στην École Polytechnique. Βεβαίως οι εργασίες της δυσκολεύτηκαν από την έλλειψη επίσημης βασικής εκπαίδευσης και την πρόσβαση σε πόρους που οι άνδρες μαθηματικοί είχαν εκείνη τη στιγμή.
Πρωτοπόρος σε θέματα θεωρίας της ελαστικότητας, η Ζερμαίν κέρδισε το μεγάλο βραβείο της Γαλλικής Ακαδημίας των Επιστημών με την πραγματεία της για τις ταλαντώσεις ελαστικών πλακών. Η εργασία της στο τελευταίο θεώρημα του Φερμά υπήρξε πρόδρομος της τελικής απόδειξής του . Έγινε η πρώτη γυναίκα που κέρδισε βραβείο από τη Γαλλική Ακαδημία Επιστημών για τις εργασίες της αυτές.
Όταν ο Ναπολέων το 1807 κατέλαβε τη Γερμανία, οι Γάλλοι επέβαλαν πολεμική αποζημίωση στους Γερμανούς και ο Γκάους έπρεπε να πληρώσει το μερίδιο του (2000 φράγκα) που δεν τα είχε. Ζήτησε λοιπόν με επιστολή του από το Γάλλο συνάδελφο του Λε Μπλαν ρουσφέτι, να μεσολαβήσει δηλαδή στο γάλλο στρατηγό και να μην τα πληρώσει. Και τότε κατάπληκτος ο μέγας Γκάους "έπεσε" πάνω σε μια όμορφη τριαντάρα κυρία την Σοφί Ζερμαίν. Πήρε όνομα άνδρα για να την πάρει σοβαρά και να μην πετάξει ενδεχομένως ο Γκάους τις επιστολές της. Αυτή η γυναίκα έκανε τη μεγαλύτερη πρόοδο προς την επίλυση του ιστορικού "τελευταίου" θεωρήματος του Φερμά που παρέμεινε άλυτο μυστήριο για 350 χρόνια και σχετικά πρόσφατα βρήκε τη λύση του.
Αλληλογραφούσε με διάσημους μαθηματικούς, όπως τον Λαγκράνζ, τον Λεζάντρ και τον Γκάους, χρησιμοποιώντας αρχικά το όνομα Λε Μπλάν, ενός φοιτητή που είχε εγκαταλείψει τις σπουδές του και είχε φύγει από το Παρίσι. Όταν ο Λαγκράνζ έμαθε ότι ήταν γυναίκα, έγινε μέντορας της και η Ζερμαίν σύντομα άρχισε να συναντάται με άλλους εξέχοντες μαθηματικούς εκείνης της εποχής, αφού δεν την άφηναν να φοιτήσει στην École Polytechnique. Βεβαίως οι εργασίες της δυσκολεύτηκαν από την έλλειψη επίσημης βασικής εκπαίδευσης και την πρόσβαση σε πόρους που οι άνδρες μαθηματικοί είχαν εκείνη τη στιγμή.
Πρωτοπόρος σε θέματα θεωρίας της ελαστικότητας, η Ζερμαίν κέρδισε το μεγάλο βραβείο της Γαλλικής Ακαδημίας των Επιστημών με την πραγματεία της για τις ταλαντώσεις ελαστικών πλακών. Η εργασία της στο τελευταίο θεώρημα του Φερμά υπήρξε πρόδρομος της τελικής απόδειξής του . Έγινε η πρώτη γυναίκα που κέρδισε βραβείο από τη Γαλλική Ακαδημία Επιστημών για τις εργασίες της αυτές.
Όταν ο Ναπολέων το 1807 κατέλαβε τη Γερμανία, οι Γάλλοι επέβαλαν πολεμική αποζημίωση στους Γερμανούς και ο Γκάους έπρεπε να πληρώσει το μερίδιο του (2000 φράγκα) που δεν τα είχε. Ζήτησε λοιπόν με επιστολή του από το Γάλλο συνάδελφο του Λε Μπλαν ρουσφέτι, να μεσολαβήσει δηλαδή στο γάλλο στρατηγό και να μην τα πληρώσει. Και τότε κατάπληκτος ο μέγας Γκάους "έπεσε" πάνω σε μια όμορφη τριαντάρα κυρία την Σοφί Ζερμαίν. Πήρε όνομα άνδρα για να την πάρει σοβαρά και να μην πετάξει ενδεχομένως ο Γκάους τις επιστολές της. Αυτή η γυναίκα έκανε τη μεγαλύτερη πρόοδο προς την επίλυση του ιστορικού "τελευταίου" θεωρήματος του Φερμά που παρέμεινε άλυτο μυστήριο για 350 χρόνια και σχετικά πρόσφατα βρήκε τη λύση του.
Εξαιτίας των προκαταλήψεων κατά των γυναικών, δεν μπόρεσε να σταδιοδρομήσει ως μαθηματικός, αλλά για όλη της τη ζωή εργαζόταν μόνη της. Αναγνωρίζοντας τη συμβολή της στην πρόοδο των μαθηματικών, έξι χρόνια μετά το θάνατό της, της απονεμήθηκε τιμητικό πτυχίο από το Πανεπιστήμιο του Γκέτινγκεν, ενώ τιμώντας τα εκατό χρόνια από τη γέννησή της θεσμοθετήθηκε από την Ακαδημία των επιστημών το Μεγάλο βραβείο Σοφί Ζερμαίν.
Πέθανε το 1831 από καρκίνο του μαστού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου