Γράφει η Μαρία Φελάνη
Φιλόλογος

ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ
Ο ΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΣ ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ
Με αφορμή διάλογο που έχει ανοίξει στη σχολική κοινότητα σχετικά με τον μορφωτικό ρόλο του σχολείου στον 21ο αιώνα, γράφετε ένα άρθρο στη μαθητική εφημερίδα στο οποίο:
α) υποστηρίζετε την άποψη ότι το σχολείο οφείλει, παράλληλα με την εκπαιδευτική, να ασκεί και παιδευτική λειτουργία, και
β) προτείνετε, αιτιολογημένα, τρόπους με τους οποίους εκπαιδευτικοί και μαθητές /μαθήτριες μπορούν να συμβάλλουν στην ενίσχυση του παιδευτικού ρόλου του σχολείου.

Αλήθεια σε ποια μαθητική εφημερίδα γράφουν οι μαθητές;
Είκοσι και πλέον χρόνια δεν έχω διαβάσει ποτέ μαθητική εφημερίδα...
Πόσο αλήθεια μπορούν να συμβάλλουν οι καθηγητές και οι μαθητές στην αναβάθμιση της εκπαίδευσης;
Το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι...
Πρωταρχικά είναι θέμα πολιτικής βούλησης... Μικρές αλλαγές ναι μπορεί να κάνει και ο εκπαιδευτικός κι ο μαθητής... Όμως οι αποφασιστικές ριζικές διαρθρωτικές αλλαγές θα προκύψουν από το Κράτος, από αυτό το Κρατος που κατά καιρούς ξοδεύει από το ΑΕΠ για την Παιδεία, λίγο κάτι τις παραπάνω από την Ουγκάντα...
'Έως πότε θα βάζουμε τα παιδιά μας να θεωρητικολογούν και να αισθάνονται έως ανόητα προσπαθώντας να βρουν τρόπους με τους οποίους θα συμβάλλουν στην εγκαθίδρυση της παιδείας, τη στιγμή που αναρωτιούνται για την τύχη τους και γιατί δεν μπορούν να βρουν δουλειά ανάλογη των προσόντων τους.
Τη στιγμή που η επιβράβευση τους και η αριστεία θεωρείται "ρετσινιά"....
Τη στιγμή που το υπάρχον εκπαιδευτικό σύστημα τους εθίζει στη λογική " της ήσσονος προσπάθειας".
Σε ένα σχολείο όπου απουσιάζει η ανάληψη πρωτοβουλιακής δράσης, η συνειδητοποιηση της εθνικής ταυτότητας, η σύνδεση της θεωρίας με την πράξη, σε ένα σχολείο αποκομμένο από τα προβλήματα της κοινωνίας και των μαθητών.
Σε αυτά τα σχολεία με τις υποτυπώδεις υποδομές εργαστηρίων, έρευνας, πειραμάτων, με την ανυπαρξία αιθουσών για μουσικές και καλλτεχνικές δραστηριότητες, χωρίς γυμναστήρια και χώρους εκτόνωσης
ζητούμε από τα παιδιά να "βγάλουν το φίδι από την τρύπα".... Έως πότε αυτή η υποκρισία θα διαιωνίζεται;
Είναι πρωταρχικά θέμα πολιτικής βούλησης
ο συγκερασμός ανθρωποκεντρικού Προσανατολισμού στην εκπαίδευση
και η τεχνοκρατική εξειδικευμένη κατεύθυνση για την κατοχή ενός τίτλου Σπουδών.
Πανάκεια όλων δεν είναι η κατοχή ενός πτυχίου αλλά η δημιουργία ολοκληρωμένων προσωπικοτήτων με σφαιρική αντίληψη για τα τεκταινόμενα, νεαρών ατόμων ευαισθητοποιημένων απέναντι στα κοινά προβλήματα με οράματα για ένα καλύτερο αύριο.
Μόνο τότε, αφού εξασφαλίσουμε τις προϋποθέσεις μιας διευρυμένης και ειδικής παιδείας, με μέλημα την όξυνση της κριτικής ικανότητας και την ανάπτυξη της δημιουργικότητας κι όχι τον ευνουχισμό μέσω της παπαγαλίας ,μιας παιδείας που θα προωθεί την ανθρωποπλασία έχουμε δικαίωμα να ζητάμε από τους μαθητές να μας πουν πως θα συμβάλλουν στην ενίσχυση του παιδευτικού ρόλου του σχολείου.
Ας τεθεί τέλος στην υποκρισία των ιθυνόντων.
Κανείς δεν πρέπει να παίζει με τη νοημοσύνη των παιδιών μας.

Μαρία Φελάνη
Φιλόλογος