Οι δρόμοι της επιτυχημένης «σταδιοδρομίας» ενός νέου   στη ζωή είναι πολλοί. Άλλωστε το ίδιο πολλές είναι και οι αντιλήψεις τι θεωρεί ο κάθε άνθρωπος πετυχημένη διαδρομή στη ζωή, Εκκινώντας από αυτήν την αφετηρία διακρίνω τις εξής δυο κύριες περιπτώσεις.

1) Στην πορεία της δικής σου διαδρομής να υπάρχει ένα ορατό ή αόρατο  δίχτυ προστασίας, που συνεχώς θα παρεμβαίνει να ξεπερνά τα αδιέξοδα, να λύνει τις δυσκολίες, να προφυλάσσει από ολισθήματα και στην περίπτωση κάποιας εξαιρέσεως να σκεπάζει την όποια αρνητική επίπτωση. Αυτό παλαιότερα εν συντομία το λέγαμε « να ‘χεις μπάρμπα στην Κορώνη. Βεβαίως τίποτα δε σε διασφαλίζει δια παντός αν δεν συμβάλλουν και οι προσωπικές ικανότητες ελιγμών και προσαρμογής σε ενδεχόμενες αλλαγές

2) Να ξεκινάς μόνος, χωρίς παρεμβάσεις άλλων. Τότε να είσαι σίγουρος  ότι ο δρόμος θα είναι ανηφορικός και δύσβατος και πρέπει εξαρχής να οπλιστείς με πολλές ιδιότητες : Πεισματάρης, φιλόδοξος, υπομονετικός, με μόρφωση και διαρκή διάθεση να πλουτίζεις την ατομική σου φαρέτρα με χρήσιμες εμπειρίες. Το θέμα είναι μεγάλο και δεν εξαντλείται με δυο λόγια Μια προς το παρόν τελική κουβέντα : Κάθε επιτυχία θέλει κόπο, πείσμα, υπομονή και απαιτεί το χρόνο της