Ας ακουστεί και μια άλλη φωνή

Θα το πω κι αν είμαι εκτός κλίματος «γενικών πανηγυρισμών». Ο εγκληματίας Πούτιν χάλασε την παγκόσμια σούπα και με την παράλογη πολεμική του επέμβαση δικαίωσε και πολλούς που καθόλου δεν δικαιούνταν αυτή τη δικαίωση. Σωστή είναι η ανθρωπιστική ευαισθησία, αλλά αυτή είναι αποτελεσματική μόνο όταν εκδηλώνεται πάντα κι ως προς όλες τις κατευθύνσεις. Από τους πιο σκληρούς επικριτές του Πούτιν, ιδιαίτερα τους πέραν του Ατλαντικού τους συνιστώ να εκφράσουν σιωπηρές ευχαριστίες στον τρισκατάρατο Πούτιν  για τη βοήθειά του στο τόσο εύκολο  πέρασμα της πολιτικής επιδίωξής τους

 Και έρχομαι στην ΕΕ, πολίτης της οποίας πιστά και εξαρχής νιώθω εγώ. Λείπει ο ηγέτης που δε θα λειτουργούσε σπασμωδικά και θα είχε όραμα για μια συνεχώς ενισχυμένη κι εμπλουτισμένη με ενιαίους θεσμούς Ευρώπη, μετασχηματιζόμενη σ’ έναν από τους μεγάλους παίκτες στην παγκόσμια σκακιέρα. Δυστυχώς οι σημερινοί ηγεσία δε βλέπει πέραν από τη μύτη της. Χαιρετίζει τη γενική σύμπνοια των μελών στις «αυστηρές κυρώσεις προς τη Ρωσία που προφανώς σε βάθος χρόνου θα γίνουν μπούμερανγκ σε όλους  σε μια χειμαζόμενη  Ρωσία Πότε δε φέρνεις σε απόγνωση ένα γείτονα λαό σου, γιατί ο θυμός του θα πέσει πρώτα πάνω σου Η γραμμή είναι η αναζήτηση μεθόδων και τρόπων που θα επιταχύνουν την πτώση του καθεστώτος Πούτιν.

Δε σχολιάζω τη βιάση των διεθνών αθλητικών ομοσπονδιών να αποκλείσουν σε χρόνο ρεκόρ τους Ρώσους αθλητές όταν θεμελιώδης αρχή από τη δημιουργία τους είναι η μη ανάμειξη της πολιτικής στις γραμμές τος  Συγκρατηθείτε Κύριοι