Ο  «Γιάνης»

Θα αφιερώσω το σημερινό μου κείμενο στον ανεκδιήγητο Γιάνη,  έναν  κενόδοξο  φαφλατά, που τόσο εύκολα έγινε ήρωας και λατρεμένο πρόσωπο από εκείνους τους  ελλειπτικούς που συνεχώς και με άμετρη δίψα αναζητούν στηρίγματα σε τρίτους για να καλύψουν την προσωπική τους μετριότητα.  Έχω πολλές φορές πει πόσο ανώφελο είναι να στηρίζεσαι σε πρόσωπα κι όχι ιδέες, θεσμούς και κοινωνικές ευαισθησίες. Το τραγικό είναι ότι ο «σοφός λαός μας» αντί να τον ξαποστείλει στο πυρ το εξώτερον,  με τους ψήφους Ελλήνων ψηφοφόρων, τον έστειλε και πάλι στη Βουλή  με μια ομάδα συνεργατών συζητήσιμης σοβαρότητας. Δεν εκπλήσσομαι. Κάνοντας μια βιαστική ιστορική αναδρομή συναντάς εύκολα αντίστοιχα παραδείγματα.  Φέρτε στη μνήμη σας την μορφή, την οίηση, τα κενού περιεχομένου λόγια  του  Γιάνη  Βαρουφάκη να μετακινείται μεταξύ Ελλάδος και Ευρώπης με ύφος αυτοκράτορα, στεφανωμένος  με τους θριαμβικούς αλαλαγμούς ενθουσιωδών οπαδών του, που τόσο εύκολα ομνύουν στα αναπόδεικτα προτερήματα του. Με χρήματα του Ελληνικού λαού να «εκπροσωπεί» τη χώρα μας στις Ευρωπαϊκές αυλές και τα διάφορα εξουσιοδοτημένα Φόρα  των θεσμών μεταφέροντας όχι προτάσεις, όπως οι διάφοροι εκπρόσωποι της εγχώριας Κυβέρνησης πολλάκις διαβεβαίωναν, αλλά την κοινή, με τον προϊστάμενο του,  απόφαση της μη δέσμευσης σε τίποτα, πιστεύοντας στην «επαναστατική άποψη» ότι θέλουν δε θέλουν οι «κακοί Ευρωπαίοι»  θα υποχωρήσουν και θα μας δώσουν τα λεφτά τους.

Θυμηθείτε τις δηλώσεις από επίσημα κυβερνητικά χείλη ότι η «σκληρή» διαπραγμάτευση προχωρά με επιτυχία, ότι το κείμενο «καθαρογράφεται», ότι επίκειται συμφωνία και στο τέλος μετά τη διάψευση, η αναγκαστική υπογραφή μιας συμφωνίας στη χειρότερη εκδοχή της, συνοδευόμενη με σαθρές επευφημίες από πληρωμένους κονδυλοφόρους κι ένα λαό που στη μεγάλη πλειοψηφία του αρέσκεται να «πιάνεται κορόιδο» και μετά να βάλλει κατά των κακών που δεν του έδωσαν τις παχιές επιδοτήσεις,  το εφάπαξ και τις συντάξεις αφού τα άδεια πια ταμεία αδυνατούν να εξυπηρετήσουν αυτές τις ανάγκες.

Αυτός ο ανεκδιήγητος Μεσσίας, ως  ανεύθυνος υπουργός των Οικονομικών επί πέντε μήνες κορόιδευε τους πάντες και τα πάντα, σε Ελλάδα και Ευρώπη, δοκιμάζοντας έως τα άκρα την υπομονή των συνομιλητών του, μετατρέποντας φίλους σε εχθρούς γιατί έτσι θα δικαιολογούσε την τελική του πράξη. Κομπλεξικός στο έπακρο έκανε τα πάντα για να εφαρμόσει το σενάριο που εξαρχής είχε στο μυαλό του. Το δικό του νόμισμα! Είχε την κάλυψη του προϊσταμένου του που βεβαίως χρεώνεται με όλες τις ευθύνες, Αυτοί οι διαπρύσιοι πολέμιοι του  «ξεπουλήματος των ασημικών» της χώρας είναι εκείνοι … που ξεπούλησαν ολικώς τις Ελληνικές τράπεζες.

Κλείνοντας θα ήθελα να διαψεύσω «δημοσιογραφικές πληροφορίες» ότι είναι ο πρώτος που ασχολήθηκε με τη θεωρία των παιγνίων Θυμίσω ότι  ο Κώστας Φιλίνης δημοσίευσε βιβλίο εφαρμόζοντας δεκαετίες πριν τον ¨»Γιάνη» την ίδια θεωρία. Τέλος δεν πρωτοτύπησε και στο Γιάννης με ένα ν. Πολύ νωρίτερα ο σεμνός καθηγητής της ιστορίας  Γιάνης Γιανουλόπουλος, που ήταν ένας από τους πρωταγωνιστές  του λαμπρού φοιτητικού κινήματος της δεκαετίας του 1960, το είχε καθιερώσει Τουλάχιστον δεύτερος σε όλα πλην του θράσους που είναι ασυναγώνιστος