Κρίσεις και φόβοι

Βεβαίως εύχομαι από καρδίας την οριστική ήττα της μαύρης θεωρίας του φασισμού. Βεβαίως θέλω στην πατρίδα μου να βασιλεύσει η ιδέα της ήρεμης κι ανεκτικής δημοκρατίας, προϋπόθεση για την ανάπτυξη κι ευτυχία του λαού της.

Όμως παιδεύομαι από μια αμφίσημη διάθεση. Είναι σωστός ή έστω αποτελεσματικός ο δρόμος που σήμερα ακολουθείται; Μήπως με τον υποτιθέμενο διασυρμό της Χ.Α μετατρέπουμε τα αλαλάζοντα κύμβαλα σε παλικάρια της φακής; 

Καλά, αναρωτιέμαι. Ένας σώφρων υπεύθυνος ειδήσεων ενός μιντιακού μέσου θα μπορούσε να μας εξηγήσει ποια ενημερωτική ανάγκη και δεοντολογία του επέτρεψε να επαναλάβει πάνω από δέκα φορές τις αναιδείς δηλώσεις του «υπαρχηγού» Παππά; Υπάρχει κόσμος που τον «κυνηγημένο» αυτοματικά τον συμπαθεί. Αντίδραση ανακλαστική, γιατί μην νομίζετε ότι όλοι μπορούν να κάνουν τη διάκριση ανάμεσα  στο θάρρος και το θράσος, ανάμεσα στη λεβεντιά και το ανέξοδο νταηλίκι. Αν ίσχυε το «όλοι» δεν θα ήταν σήμερα αυτά τα υπανθρωπάρια στη Βουλή.

Με την ευκαιρία ας πω και μερικά ακόμα λόγια

Οι λόγοι για την αύξηση της επιρροής της Χ.Α είναι σίγουρα πολλοί. Ενδεικτικά θα μπορούσα να αναφέρω ότι ως λίπασμα βοήθησαν

α) Η οικονομική κρίση. Η Χ.Α πόνταρε στην δικαιολογημένη δυσφορία του λαού από τα περιοριστικά μέτρα, συνεπικουρούμενη, εκ των πραγμάτων, από την ανεύθυνη, λαϊκίστικη και μηδενιστική συνθηματολογία ενίων δημοκρατικών κομμάτων.  Θυμηθείτε ότι το σύνθημα «να καεί, να καεί η πουτάνα η Βουλή» εγκολπώθηκε από σύσσωμες τις πτέρυγες των αγανακτισμένων της πλατείας Συντάγματος

β) Από τη διασπορά ενός παράλογου φόβου από επίσημα χείλη, από τα ΜΜΕ και διάφορες άλλες πηγές ποικίλων σκοπιμοτήτων. Αν πράγματι είναι τόσο έξυπνοι και ικανοί πιστεύετε ότι με μέτρα αστυνομικού περιορισμού θα τη γλυτώσουμε;

γ) Από τον νόμο της δράσης- αντίδρασης με το άλλο πρόσωπο του ολοκληρωτισμού που καμιά κραυγή και καμιά σκοπιμότητα δεν θα το εξαφανίσει. Δεν ομιλώ για τους παροικούντες στην Ιερουσαλήμ που γνωρίζουν ανθρώπους και πράγματα. Για τους υπόλοιπους θυμίζω τις εγκληματικές οργανώσεις με τα διάφορα ονόματα που αρκετά μέλη τους βρίσκονται στις φυλακές κι άλλα κυκλοφορούν ελεύθερα στους δρόμους. Ανάμεσα τους υπάρχει ένας διαρκής πόλεμος με πράξεις και απαντήσεις, εκδικήσεις κι αντεκδικήσεις, σαν τους φιλάθλους αντίπαλων ομάδων.

Η χλωμή και συχνά εκτοξευόμενη θεωρία για προβοκάτορες της Αστυνομίας, που πάντα δημιουργούν τα επεισόδια δεν πείθει κανέναν. Άλλωστε για τους αμφιβάλλοντες τους παραπέμπω στην ανάγνωση των ποικίλων αφισών που είναι κολλημένες στους τοίχους του κέντρου της πόλης.